________________
જીવનસાધના
માર્ગ આપે તે જમીનમાં સમાઈ જાઉં! એવી નમ્રતા પ્રગટતાં મુનિશ્રીએ શ્રીમને કહ્યું:
“હું ત્યાગી નથી!” ત્યાં તે શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર બેલ્યાઃ મુનિ, હવે તમે ત્યાગી છે.”
મુનિશ્રી દેવકરણજી શ્રીમને પ્રથમ વાર મળ્યા, ત્યારે શ્રીમને તેમણે “સૂયડાંગ સૂત્રના વીર્યાધ્યયનની બાવીસત્રેવીસમી ગાથા બતાવીને કહ્યું: “જ્યાં “ ” છે ત્યાં
” હેય અને જ્યાં “૪” છે ત્યાં “ ” હેય તે અર્થ બરબર બેસે એમ છે, તે આ ગાથાઓમાં લેખનદોષ છે કે બરાબર છે?”
जे अबुद्धा महाभागा वीरा असंमत्तदंसिणो । असुद्धं तेसि परक्कंतं सफलं होई सव्वा ॥ जे य बद्धा महाभागा वीरा संमत्तदंसिणो ।
सुद्धं तेसिं परक्कंतं अफलं होई सव्वसेा ।। આ ગાથાઓ જોઈને શ્રીમદ્ કહેઃ
લેખનદોષ નથી, બરાબર છે. તેને ભાવાર્થ એ છે કે, મિથ્યાદિષ્ટિની કિયા “સફળ” છે, ફળે કરીને સહિત છે, અર્થાત્ તેને પુણ્ય-પાપ (રૂપી) ફળનું બેસવાપણું છે. સમ્યક દષ્ટિની કિયા “અફળ” છે, ફળ રહિત છે; તેને ફળનું બેસવાપણું નથી અર્થાત્ નિર્જરા થાય છે. એકની (મિથ્યાષ્ટિની) ક્રિયાનું સંસારહેતુક સફળપણું અને બીજાની (સમ્યક્દષ્ટિની) ક્રિયાનું સંસારહેતુક
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
