________________
૧૨૮
શ્રીમદ રાજચંદ્ર ઓળખતા નથી ને નામ દઈને મને શી રીતે બેલાવ્યો? પછી સેભાગભાઈ કંઈ પૂછે એ પહેલાં શ્રીમદે કહ્યું: “આ ગલ્લામાં એક કાપેલી છે તે કાઢીને વાંચે.
સેભાગભાઈએ ગલ્લામાંથી કાપલી કાઢીને વાંચી ઈ. તે આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા! એમને થયું કે, આ કઈ અલૌકિક જ્ઞાન પામેલા મહાપુરુષ છે. એમને મારે શું બતાવવાનું હોય? મારે ઊલટું તેમની પાસેથી વિશેષ જ્ઞાન મેળવવું રહ્યું. પરંતુ તેમણે શ્રીમદ્દના જ્ઞાનની વધારે કરોટી કરી જેવા પૂછયું: “સાયલામાં અમારા ઘરનું બારણું કઈ દિશામાં છે?”
શ્રીમદે અંતર જ્ઞાનથી જાણીને યથાર્થ ઉત્તર આપે, એટલે સેભાગભાઈએ સાનંદાશ્ચર્ય પામીને કહ્યું: “આપનું જ્ઞાન ખરેખર સાચું છે.” પછી તેમણે શ્રીમદને ભક્તિભાવપૂર્વક ત્રણ નમસ્કાર કર્યા.
તે વખતે શ્રીમદ્ પણ કેઈ અપૂર્વ સમાધિમાં લીન થઈ ગયા. આમ પ્રથમ સમાગમથી તેઓ વચ્ચે અંતઃકરણની એકતા પ્રગટી. તે પ્રસંગે “તરણું ઓથે ડુંગર રે, ડુંગર કઈ દેખે નહિ.” એ પદનો ભાવાર્થ સમજાવી તૃષ્ણા નિવારવાને બોધ શ્રીમદે કર્યો હતે. - આ પ્રથમ મેળાપ પછી સેભાગભાઈ સાયલા ગયા. થોડા દિવસ બાદ શેઠ લલ્લુભાઈને દેહ છૂટી ગયે, તેથી કુટુંબનિર્વાહની ચિંતા સેભાગભાઈને માથે આવી પડી.
એ વખતે શ્રીમદે વવાણિયાથી “ક્ષણમજ સગા સંતિરે મવતિ મવાળંવતર નો.” એ લેકવાળે પ્રથમ પત્ર
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
