________________
(१८६)
सद्यायमाला. :
रण जांय रे || को० ॥ ३॥ मरणथी जीति कदाचित् जीवो, जो पेसे पायालें रे || गिरिरिवन बुधिमां जावे, तोजी हरियें कालें रे || को० ॥४॥ ष्टापद जेणें बलें ऊपाड्यो, सो दशमुख संहरियो रे !! को जग धर्म विना तिरियो पापी को नवि तरियो रे || को० ॥ ५ ॥ शरण अनाथ जी वह जीवन, शांतिनाथ जग जाणो. रे ॥ पारेवो जेणे शरणे राख्यो, मुनि तस चरण वखायो रे || को० ॥ ६ ॥ मेघकुमार जीव गजगतिमां, शशलो शरणें राख्यो रे । वीर पास जेणे जव जय कचरह्यो, तप संयम करि नाख्यो रे || को० ॥ ७ ॥ मत्स्यपरें रोगी तडफडता, कोणे नवि सुख करियो रे || अशरण अनाथ जावना जरियो, अनाथी मुनि, निसरी यो रे || को० ॥८ ॥
॥ अथ तृतीया संसारजावना | ढाल पांचमी ॥ राग केदारो ॥ सर्व संसारना जाव तूं, सम घरी जीव संजारी रे ॥ ते सवे तें पण अनु जव्या, हृदयथी तेह उतारी रे ॥ स० ॥ १ ॥ सर्वतनुमां वसी, नीसरो, तें लीया सर्व अधिकार रे । जाति नें योनि सब अनुजवी, अनुजव्या सर्व आहार रे ॥सण॥ सर्व संयोग तें अनुजव्या, अनुजव्या राग ने शोग रे ॥ अनुजव्या सुख दुःखकाल तें, पण लियो नवि जिनयोग रे ॥ स०॥३ ॥ सर्व जन नातरां अनुजव्यां पदे रिया सर्व सणगार रे ॥ पुल तें परावर्त्तिया, न विनम्या जिन अणगार रे ॥ स० ॥ ४ ॥ पापनां श्रुत पण तें जयां, तें क स्वां मोहनां मान रे ॥ पापनां दान पण तें दियां, नवि दीयां पात्रनां दा नरे ॥ स० ॥ ५ ॥ वेद पण तीन तें अनुजव्या, तें जएया. परतणा वेद रे ॥ सर्व पार्षद तें अनुजव्या, तिहां न संवेग निर्वेद रे || स०||६ ॥ रडवड्यो जीव मिठामति, पशु दण्या धर्मने काज रे ॥ काज की धां नवि धर्मनां, हरखियो पापने काज रे ॥ स० ॥ ७ ॥ कुगुरुनी वासना का किणी, ति दम्या जीव अनंत रे ॥ तिहां नवि मुक्तिपंथ उलख्यो, तेणे द्रवो नवि जव अंतरे ॥ स० ॥ इति तृतीया संसारज़ावना ॥ ३ ॥
५
॥ अथ चतुर्थी एकत्वनावना ॥ ढाल बडी ॥ राग मालवी गोडी ॥ ॥ ए तुंहि पकूं तूं हि ध्या जी, ध्यानज्ञान एकेला ॥ जिहां तिहां तूं जाया एकेला, जावेगा एकेला ॥ ए ॥ ॥ हरि हर प्रमुखा सुर नर जा या, तेजी जगः एकेला ॥ ते संसार विविध पर खेली, गया तेजी एकेला ॥ ए० ॥२॥ कोजी लीना साथ न तेणे, रुद्धिगइ नवि सार्थे ॥ निज निज कर