________________
वैराग्य तथा आत्मोपदेशनी सद्याय. (२४ए)
॥६॥ सजान वर्ग:सह एम ज्ञामे, जड ते शू.ए.जाणे रे ।। सव लव करतो.!! लाज नहीं ए, कोण गाणे तृण.तोले रे ॥ जो॥७॥ वं वहूरो इणपरें योले, तातयाडीयो. ताणो रे ॥ लाठी लेश मीने हांके, ए वृक्षेतणां सुख माणो रे ।। जोए । कटुक वचन सुण। एन श्रवणे, शिर धूणे बहु रे रे॥ जरायें जीरण कस्यो ए, आंखे आंसु चूबे रे ॥जो० ॥ ए॥ सात सला आवी अड्या ए, केहने जश्ने कहिये र ॥ अवसर तो चेत्यो नहिं प्राणी, समतायें हवे सहिये रे । जो ॥ १० ॥ है है जन्म एवें गयो ए, खजन विण रंगशुं मोहियो रे ॥ पाप करी आणीने पोष्यो, नरजव एलें खोयो रे ॥ जो ॥११॥ जाणंतां पण के नव प्राणी, करी जिम कचरे खूचे रे ॥ मोह महालालें गूंथाणा, खेले मसक जिम गूचे रे ॥ जो ॥ १५ ॥ एह जाणी चित्तमांहि आणी, पुण्य करो नवि प्राणी र॥ जन्म जरा मर नवि होवे, इन कहे केवल नाणी रे ॥ जो ।। १३ ।। पं मित वीर विमल गुरु सेवक, विशुरू कहे चित्त धरजो रे ॥ ए संसार अ सार मन आणी, धर्म ते वहेलो करजो रे ।। जो ॥१४॥ इति ॥
॥ अथ श्रीराजसमुजी कृत वैराग्यनी सञ्चाय प्रारंजः॥ ॥ सुण बेहेनी पीयुडो परदेसी, आजके काल चलेसी रे।। कहे कोण मा ही सार करेसी, क्षण क्षण विरहो दहेसी रे ॥ सु० ॥|| प्रेमविलुछो ने मदमातो, काल न जाण्यो जातो रे ।। उचित आणुंआव्यु त्यां तो, रहीम शक्यो रंग रातो रे॥ सु॥२॥ वाट विषम को साथ न आवे, पियुडो एकलो जावे रे ॥ विण साथें कहो कुण पहुंचावे, आप कियो फल पावे रे ॥ सु०॥३॥ नमशे पुर पुर मांहे एकीलो, जेम गलियामांहे घेखो रे ॥ नवि जाणुं कित जाय रहेलो, वितुडे मिलणो दोहिलो रे ॥ सु०॥॥ पोते संबल साथ न लीधो, वीजे किणही न दीधो रे ॥ मूल्य गमा चल्यो सब सीधो, एको काम न कीधो रे॥ साय॥प्रीतम विण हं नरे वि रानी, किणही मन न सुहाणी रे ।। पीयरकी में प्रीत पिडाणी, जलबल गर कहाणी रे ॥ सु० ॥६॥ वैरागी अंतर वैरागी,प्रीत सुणत नवि जागी रे । राजसमुड नणे वडनागी, नारी विण सोनागी रे ।। सु॥७॥ ॥ अथ श्रीसुमतिविजयजीकृत आत्माने उपदेशनी सद्याय प्रारंजः॥ ॥जीव वारुं हुं मोरा वालमा, परनारी थी प्रित म जोड ॥ परनारीनी
-
-
