________________
श्रीनंदासतीनी सद्याय.
(३८३)
ही कहे तात अपत्यमां, तूं हिज मुकुट समाणी ॥ विषयदशाथी एणिपरें विरमी, मात सुनंदा जाणी || रूप || ७ || अमें तो विषयप्रमादे नडियां, पडियां बुं संसार || नरपति उत्सव सार्थे ते प्रभु, हाथे लीये व्रतनार ॥ रू० ॥ ८ ॥ युद्धे चक्री हारी मनावि, बाहुबली लिये दीख ॥ वरस समे ब्राह्मी सुंदरी, कवराचे प्रजु शीख ॥ रू० ॥ ए ॥ गज चढ्यां केवल न होये वीरा, एस सुपी मान उतारे || पथ उपाडी केवल पाम्या, ए महो टा अणगार ॥ (प्रभु पासें पाउ धार ) ॥ रू० ॥ १० ॥ अनुक्रमे केवल सा धी साधवी, ब्राह्मी सुंदरी जोडि || ज्ञानविमल प्रभु षजनी बेटी, प्रण मुं हुं र जोडि ॥ ० ॥ ११ ॥ इति ॥
॥ अथ श्री ज्ञानग्मिलजीकृत श्रीनंदासतीनी सच्चाय प्रारंभः ॥ ॥ राणी चेला लावे गहुंली ॥ ए देशी ॥ बेनातटनयरे वसे, व्यवहा | री वड माम रे ॥ शेठ धनावाद नंदिनी, नंदा गुणमणिधाम रे ॥ १ ॥ स मकित शील चूषण धरो, जिम लदो अविचल लील रे ॥ सहज मलेशि व सुंदरी, करिय कटाक्ष कल्लोल रे ॥ स० ॥ ए आंकणी || प्रसेनजित नर | पतितो, नंदन श्रेणिक नाम रे ॥ कुमर पणे तिहां यवियो, ते परणी जले माम रे ॥ स० ॥ २ ॥ पंच विषय सुख जोगवे, श्रेणिकशुं ते नार रे ॥ अंगज तास सोहामणो, नामें अजयकुमार रे ॥ स० ॥ ३ ॥ अनुक्रमें कि नृप था, राजगृही पुरी करा रे || अजयकुमार आवी मल्या, ते संबं
घरारे ॥ स० ॥ ४ ॥ चदिह बुद्धितणा धणी, राज्य धुरंधर जाणी रे ॥ पण तेणे राज्य न संग्रयुं, निसुणी वीरनी वाणी रे ॥ स० ॥ ५ ॥ बु विले आज्ञा ग्रही, चेलाने अवदात रे ॥ कहे श्रेणिक जा इहांथ की, एहनी ने घणी वात रे || स० || ६ || नंदा माता साथशुं, लीधो संयम जार रे ॥ विजय विमानें उपन्यां, करशे एक अवतार रे ॥ स० ॥ ७ ॥ श्रे कि कोकिने थया, वैरता अनुबंध रे । ते सवि अजय संयम पनी, ते सवि कर्मबंध रे ॥ स० ॥ ८ ॥ ज्ञानविमल प्रभु वीरजी, याण घरे जे शिष्य रे || ते नित्य नित्य लीला लहे, जागती जास जगीश रे || सणा|| ॥ अथ श्री जिनदर्ष जिकृत राजीमतीनी सचाय प्रारंभः ॥
॥ केसर वरणो हो, काढ करूंबो || माहारा लाल ॥ ए देशी ॥ कांइ रीसाणा हो, नेम नगीना । माहारा लाल ॥ तुं परवारी हो, बुद्धे लीना
པ་
