________________
સંક્ષિપ્ત નિર્વાણપદ
૨૧૧ ભાવે દેહ છુટી જાય, આર્ય કે અનાર્ય મે;
ભાવે દેહ છુટી જાય, વનમે નગરમે. સુંદર જ્ઞાની કે કછું, સંશય રહત નાહિં,
| સ્વરગ નરક સૌ, ભાંગી ગયા ભરમે. એક કી દઈ, ન એક ન દેઈ,
ઉહી કી ઈહી, ન કહી ન હી હે. શૂન્ય કી સ્થલ, ન શૂન્ય ન થુલ,
જહાં કી તીંહી, ન શહીં ન તીંહી હે. મૂલ કી ડાલ, ન મૂલ ન ડાલ
બહી કી મહીં, ન બહી ને મહીં છે. જીવ કી બ્રહ્મ, ન જીવ ન બ્રહ્મ,
તું છે કે નહિ, કુછ હે ન નહિં છે. ન્યાયશાસ્ત્ર કહત હે પ્રગટ અણુવાદ,
મિમાંસાદિશા માંહી કર્મવાદ કહ્યો છે; વૈશેષીકશાસ્ત્ર પુની કાલવાદી હે પ્રસિદ્ધ,
પાતાંજલશાસ્ત્ર તે ગવાદ કહ્યો છે; સાંખ્યશાસ્ત્ર માંહી પુની પ્રકૃતિ પુરૂષવાદ,
વેદાંતજુશાસ્ત્ર તીન બ્રહ્મવાદ ગાયે હે; સુંદર કહત વાસ માંહી ભવાદ,
જાકે અનુભવ જ્ઞાન વાદમાં ન વહ્યો છે. એક તે શ્રવણું જ્ઞાન પાવક ક્યું દેખીયે,
માયાજલ સ્પર્શત વેગેબુજી જાત હે; એક તે મનન જ્ઞાન બીજલી ઘન મધ્ય,
માયાજલ બરસત તામું ન બુઝાત હે; એક તે નિદિધ્યાસન જ્ઞાન વડવા અનલ, જૈસે,
પ્રગટ સમુદ્ર માંહી માયાજલ ખાત હે; અનુભવ સાક્ષાત જ્ઞાન પ્રલયકી અગ્નિસમ,
સુંદર કહત Àત પ્રપંચ બીલાત છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
