Sandesha Rasaka

Author(s): Abdul Rahman, Jinvijay, H C Bhayani
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan

Page 201

४४ सन्देश रासक
[द्वितीय प्रक्रम इत्थंतरि पुण पुणवि' तेणि पहिय धरेवि मणु,
फुल्लङ भणियां दीहरच्छि णियणयण फुसेविणु ॥ १० ॥
सुन्नारह जिम मह हियउ, पिय'उकिंख करेई । विरहहुयासि दहेवि करि, आसाजलि सिंचेइ ॥ १०८ ॥
पहिउ" भणइ पहि जंत अमंगलु" मह म करि",
रुयवि रुयवि पुणरुत्त वाह संवरिवि धरि । पहिय ! होउ तुह" इच्छ" अज सिज्झउ गमणु,
मइ न रुन्नु विरहग्गिधूम लोयणसवणु ॥ १०९॥ 1AC पुणरवि पहिय। 2 A C नास्ति 'तेणि'। 3 A धारवि; C धरेविणु। 4 A फुलउ। 5AC भणिउ। 6A दीहअच्छि; B दीहच्छि। 7 C पय। 8 A उकिंषि करेइ; C उकिंखरेइ। 9 A. संचेइ । 10 C पहिय। 11 C अमंगल। 12 C महु । 13 B करहि। 14 C रुइवि। 15 C पुणरत्त। 16 A तुय । 17 B इच्छिउ।
---
[टिप्पनकरूपा व्याख्या ] न मृ(नि)यते; धुक्खंती अग्निरिव तिष्टामि । अत्रान्तरे, पथिकं मनो धृत्वा, पुनः पुनरपि नेत्रे स्पृष्ट्वा, फुल्लको भणितः ॥ १०७॥
[१०८] हे प्रिय ! मम हृदयं वर्णकारवद् वर्तते । यथा स्वर्णकारः प्रियोत्कण्ठया-अभीष्टलामेच्छया स्वर्णमग्निना दग्ध्वा, जल(ले)न सिञ्चति, तथा शरीरस्वर्ण प्रियविरहस्मरणेनाग्निना दग्धम् , पुनः सङ्गमाशाजलेन सिञ्चितम् ॥ १०८ ॥
[१०९] पथिको भणति-व्रजतः पथि ममामङ्गलं मा कुरु, रुदित्वा रुदित्वा । पुनरश्रूणि संवर । सा प्राह-पथिक! तवेप्सितं भवतु । अद्य गमनं सिद्ध्यतु । मया न रुदितम् । विरहाग्नेधूमाधिकत्वाल्लोचनश्र(स्र)वणं जातम् ॥ १०९ ॥
***** [अवचूरिका ] [१०७] आशाजलेन सिक्ता विरहाग्निना ज्वलन्ती न च जीवामि, नो मरामि, किन्त्वनिरिव धुखन्ती तिष्ठामि । अत्रान्तरे मनो धीरयित्वा, नेत्रे स्पृष्ट्वा, पु(फुलको भणितः ॥
[१०८] हे प्रिय ! मम हृदयं स्वर्णकारवद् वर्त्तते । यथा स्वर्णकारः प्रियोस्कण्ठया-अभीष्टलाभेच्छया स्वर्णमग्निना दग्ध्वा जलेन सिञ्चति, तथा शरीरस्वर्ण प्रियविरहाग्निना दग्ध्वा पुनः सामाशाजलेन सिञ्चति ॥
[१०९] पथिको भणति-पथि व्रजतो मम] माऽमङ्गलं कुरु । रुदित्वा पुनरश्रूणि संवर । सा प्राह - तवेप्सितं भवतु । अद्य गमनं प्रसिद्ध्यतु । मया नो रुदितम् । विरहाने—माधिकत्वालोचनाव स्त्रवणं जातम् ॥