Sandesha Rasaka

Author(s): Abdul Rahman, Jinvijay, H C Bhayani
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan

Page 219

सन्देश रासक
[हतीय प्रक्रम णहहमग्गि' णहवल्लिय तरल तडयडि वि तडकइ, .. दुदुररडणु रउद्दु सदु कुवि सहवि ण सक्कइ । निवड निरंतर नीरहर दुद्धर धरधारोहभरु ।
किम सहउ पहिय सिहरट्ठियइ दुसहउ"कोइल रसइ सरु ॥१४८॥ उल्हवियं गिम्हहवी धारानिवहेण पाउसे पत्ते । अच्चरियं मह" हियए" विरहग्गी तवइ अहिय[य]रो" ॥१४९॥
गुणणिहि जलबिंदुब्भवहि", ण गलत्थिय लजंति । पहिय जं थोरंसुइहि", थण थड्डा डझंति ॥ १५० ॥
__ 1 A णहमग्गिहि; C मग्गिण । 2 A °वल्लि तर°। 3 B तरयल। 4 C तयड वि॰ । 5A कुइ: B कि वि। 6 B निविड। 7Cनिरंतरु। 8C नीरु भरु। 9 B सहिउ । 10 C सिहयरट्ठियइ। 11C दुस्सहु। 12 C पावसो। 13 A C पउसोपत्तो। 14 C मिह । 15 A चित्ते हियए । 16 C अहिययरं। 17 A भविहि; B°ब्भवणु। 18 A पंइय जं थोर'; B पाइय जं। 19 C सुयहि । 20C थण घट्ठा । 21 B ज्झंति ।
[टिप्पनकरूपा व्याख्या ] विद्युत् तडतडेति शब्दं करोति। दर्दुराणां रटनं-पूत्कारं श्रुत्वा सह्यं (सोढुं) न शक्यते । भो पथिक ! निबिडं च शब्दा[द्] दुर्द्धरं नीरधरं मेघ सिष(शिखर)स्थितेन तेन कथं सहितम् ॥ १४८॥
[१४९] मया ग्रीष्मा (मो) ऋतुः निर्गमिता(तः)। मेघसमूहे वर्षाकाले प्राते श(स)ति मह-मम हि(ह)दये एतदाश्चर्य तथापि अधिकतरा(रो) घिरहाग्निस्तर पति ॥१४९॥
[१५०] गुणयुक्ता जलबिन्दूद्भवा मुक्ताहाराः किं न लजन्ति(न्ते)। यत् पथिक ! स्तनौ स्थूलाश्रुभिर्दह्येते, परं न लज्जतः। यत[:] स्तब्धौ । स्तब्धानां कष्टेऽपि सज. नानां दुःखं लज्जा च न भवति ॥ १५०॥
* ** [अवचूरिका] ---- तरलं यथा तडत्कारं कृत्वा-तडत्करोति । दर्दुराणां रटनं रौद्रं शब्द कोऽपि सोढुं न शक्नोति । निषिडं निरन्तरं नीरधरं मे दुर्धरधारौधभरं हे पथिक ! कथं सहामि ? । अन्यच, शिखरस्थिता आम्रोपरिस्था कोकिला दुःसहं स्वरं रसति ॥
[१४९] हे पथिक ! ग्रीष्महविः पाउसे-वर्षाकाले प्राप्ते सति धारानिवहेन मेघधारासमूहेन व्यापितम् । परं मम हृदय एतदाश्चयं विरहाभिरधिकतरस्तपति ॥
[१५०] गुणयुक्ता जलबिन्दूद्भवा मुक्ताहारा[:] किं न लजन्ते? । यत् पथिक ! स्तनौ स्थूलाश्रुभिर्दोते, परं न लन्नतः । यतः स्तब्धौ । स्तब्धानां कष्टेऽपि सजनानां दुःखं लज्जा ध न भवति ।