Sandesha Rasaka

Author(s): Abdul Rahman, Jinvijay, H C Bhayani
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan

Page 243

८६
सन्देश रासक
कंदप्प' दपि संतविय' अंगि,
साहारइ पाहुण सहा अंग ॥ २११ ॥
लहि छिद्दु वियंभिउ विरह घोरु,
1 BC कंदपि ।
5 C संगि । 10 A पंथिउ । 15 A मुणीय ।
सिहि चडिउ पक्खि मायंदसाह,
सुणिपंथिय" जं मइ पढिय गाह ॥ २१२ ॥
11
दूइजउ दूइय" वरहिणीहिं" कयहरिस णट्टवरहम्मि ँ ।
14
गयणे पसरियणवदुम" घणभंती मुणिय" पुण दुम्मं ॥ २१३ ॥
करि तंड' सुणिउ' रडंत मोरु ।
[ तृतीय प्रक्रम
4 B साहार ।
2 C संतविउ | 3A साहार; C साहारु । 8B रडंतु ।
7 C सुणियउ |
9C सिंह |
12 B वरिहिणी हिं । 13 C वरिहम्मि । 14 A दुमं ।
6 B तंडवु । 11 B C दुइय
|
[ टिप्पनकरूपा व्याख्या ]
[२११] ज ( य )स्य नाम लो [कः ] असो ( शो) क इति कथयति तदलीकम् । तोऽशोकः क्षणार्द्धमपि मम शोकं न हरति । कन्दर्पदसंतप्ताङ्गीं मां नाथ पव साधारयतिः न सहकारः ॥ २१९ ॥
[ २१२] घोरो रौद्रो विरहः छिद्रं लभित्वा (ब्ध्वा ) विजृम्भितः । ताण्डवं कृत्वा मयूरो न (र) टति । आम्रसाषा (शाखा) यां कोकिलसमूहं आरूढं दृष्ट्वा भो पथिक ! या गाथा पठिता सा त्वं शृणु ॥ २१२ ॥
[२१३ ] हे दूत ! नाट्य बर्हे कृतहर्षाभिर्वर्हिणीभिः दूये । अथवा द्वितीयाभिः ह (व) र्षाभिः नष्टविरहिणीनां कृतहर्षाभिर्द्वये । गगने प्रसरितनवद्रुमे (मैः) घनभ्रान्ति (ति) ज्ञात्वा पुनर्द्वये ॥ २९३ ॥
** [ अवचूरिका ]
[ २११] यस्य नाम लोकोऽशोक इति कथयति तदलीकम् । यतोऽशोकः क्षणार्धमपि मम शोकं न हरति । कन्दर्पदर्प संतप्ताङ्गीं मां नाथ एव साधारयति, न सहकारः ॥
[२१२] हे पथिक ! छिद्रं लब्ध्वा घोरो विरहो विजृम्भितः । मयूरस्ताण्डवं कृत्वा रदन् श्रुतः । शिखी - मयूरो माकन्दशाखायां दृष्टः । हे पथिक ! शृणु या गाथा मया पठिता ॥
冬季
[ २१३ ] हे पथिक ! नाव्यबर्हे कृतहर्षाभिर्बहिणीभिर्मयूरीभिर्द्वये । अथवा द्वितीयकाभिर्षर्षाभिर्नष्टविरहिणीनां कृतहर्षाभिर्द्वये । गगने प्रसरितनवद्रुमैः घनभ्रान्तिं ज्ञात्वा पुनर्द्वये ॥