________________
૩૭
એ કારણે દુષ્કર લાગતાં નથી. ભગવંતે કહ્યું, બરાબર છે, પણ સંસારનું સ્વરૂપ સમજવા છતાં અનેક ભવેન કુસંસ્કારથી જીવ ફરી મૂંઝાય છે, પણ મારું શું થશે? એ વિચારતે નથી ગુરૂના ઉપદેશને માનતો નથી. વિનય બહુમાન કરતો નથી. અપયશથી બીતે નથી જેથી આલેક અને પરલેકમાં કલેશ ભેગવે છે. માટે મેહને પ્રથમ નષ્ટ કરે. શિખિકુમારે કહ્યું, હે ભગવન ! આપની પાસે ચારિત્ર લેવું તેજ મેહને નષ્ટ કરવાને ઉપાય છે. વળી પુરુષ કાર્ય આરંભ કર્યા સિવાય ફળ મેળવી શકતો નથી. અથવા પ્રયત્ન કરનાર નક્કી કાર્ય સિદ્ધ કરે જ છે. વળી મેહને નાશ કરવાનો ઉપાય હોય તે આ એક જ ઉપાય છે કે આપની પાસે સાધુપણું
સ્વીકારવું. કાયર-બીકણ પુરૂષ પણ વહાણ અને કસ્તાનના સહારાથી મહા સમુદ્ર તરી જાય છે. અહ૫ પુણ્યવાળાને તો આ બુદ્ધિ જ થતી નથી. અરે આવી બુદ્ધિ પ્રગટ થવા છતાં ગુણ સંપન્ન ગુરૂને વેગ થતો નથી. માટે મારા ઉપર કૃપા કરે.
ભગવંતે કહ્યું, “હે વત્સ! અમારી તે કૃપા છે જ પણ આ શાસ્ત્ર મર્યાદા છે કે ચેડાં આવશ્યક સૂત્રો જણાવી આગમના ભાવ સમજાવી, થોડા દિવસ પાસે રાખી પછી દીક્ષા આપવી.”
શિખિકુમારે કહ્યું, હે ભગવન ! આપ મારી ઉપર મહાન ઉપકાર કર્યો છે. મારે દીક્ષા લેવી જ છે, તે મારે શાસ્ત્ર મર્યાદા પાળવી જ જોઈએ, આપે કહ્યું તે મને માન્ય છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
