________________
હપ
વિલાસવતી મારી ઉપર રાગી થઈ. પરંતુ ઈશાનચંદ્ર રાજાની ઘણી રાણી પૈકી એક અનંગવતી નામની રાણીએ મને બેલાવી કામવિકારને વશ થઈ મારી સાથે ભોગ ભેગવવાની માંગણું કરી. હું મહાદુઃખ પામ્યું. મેં કહ્યું, “માતાજી! તમારા મહાકુળને વિચાર કરે. તમે મારા પૂજ્ય છે. હું તમારે પુત્ર છું. મારા વચન સાંભળી તે નાખુશ થઈ. પણ પિતાને ક્રોધ હૃદયમાં છુપાવી મને કહ્યું કે, “મેં તે તારી પરીક્ષા કરી હતી.” હું પ્રણામ કરી મારે સ્થાને આવ્યું.
એટલામાં વિનયધર નામના રાજાના વિશ્વાસુ માણસે મારી ઉપર રાગને કારણે આવી કહ્યું કે, “આજે રાજા અનંગવતીને મહેલે ગયા હતા, ત્યારે તેણે નખના ઉઝરડાવાળી તથા રૂદન કરતી રાણીને જોઈ. રાજાએ પૂછતાં બળાત્કાર કરનાર તરીકે તમારું નામ આપ્યું. એટલે ક્રોધમાં આવી રાજાએ તમારે વધ કરવાની આજ્ઞા મને કરી છે. માટે હું આપને વિનતિ કરું છું કે “તમે અન્યત્ર જતા રહે.” મેં વિચાર કર્યો કે, “અહા ! સ્ત્રી જાતિ કેવી માયાવી છે!” વળી મહારાજાને તેની ઉપર અનુરાગ છે. જે હું સાચી વાત કરીશ તે કદાચ રાજા તેને દુઃખ આપે! અને સાચી વાત પ્રગટ નહીં કરે તે મારા કુળને કલંક લાગે છે. ભલે મલિનતા થાય, પણ બીજાને મારાથી પીડા ન થવી જોઈએ. આ તો મારા પૂર્વે કરેલા કર્મનું જ ફળ છે. એમ માની હું સિંહલદ્વીપ જનારા વહાણ ઉપર ચડ્યો.
આ બાજુ તામ્રલિપ્તી નગરના રાજા ઈશાનચંદની પુત્રી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
