________________
૨૧૬
ભાગે એ પણ દુ:ખ પિરણામવાળા છે. દેવાના મૃત્યુને નિવારણ કરી શકાતું નથી. અંત સમય આવે ત્યારે તે ચિન્તાગ્રસ્ત થાય છે અને રોકકળ કરે છે, તેથી વિરસ બને છે. તે મેહના દાસ, ઉત્કટ કષાયવાળા અને મેાટી વિષય તૃષ્ણાવાળા હાય છે એટલે પૌલિક સુખ એ પરમાર્થથી તે દુઃખ જ છે.
હે ધર્માંશીલે ! પરમાથી સિદ્-ભગવંતા જ યથાર્થ સુખી છે. આ દુનિયામાં જે બધાં સુખા છે તે સિદ્ધના અન’તમાં ભાગે પણ આવી શકે તેવાં નથી. તેઓ કમ ખંધનથી રહિત આત્મસ્વરૂપમાં રહેલા છે, સ` મનેરથે પૂર્ણ થવાથી મનારથરહિત, નિર્ભય, જરા-મરણથી રહિત, સર્વ ભાવાને જાણે છે અને દેખે છે, તેથી પરમ આનંદવાળા છે, મેાક્ષના સુખને જણાવવા માટે આ દુનિયામાં કઈ ભાષા વણાના પુદ્ગલે પણ નથી. તે સુખ જે માણે તે જ સમજી શકે છે.
માટે જ યાગી પુરુષા—-સર્વ ગીતા વિલાપરૂપ ગણે છે, સર્વ નાકા વિડંબના ગણે છે, સવ આભૂષણા ભારરૂપ ગણે છે. અને સર્વ કામભોગે દુઃખ-પરિણામવાળા માને છે, માટે સ્ત્રી, પુત્ર, ધન, આરોગ્ય આ બધાને સુખરૂપ માનવા એ નરી ભ્રમણા જ છે.
સિદ્ધના અવ્યાખાધ સુખ ઉપર દૃષ્ટાંત-૭ ક્ષિતિપ્રતિષ્ઠિત નગરના જિતશત્રુ રાજા શિકાર કરવા નીકળ્યો, ઘેાડા તેલેા અને નવે. હાવાથી કાબૂમાં રહ્યો નહીં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
