________________
૧૭૦ દશ્ય : ૩ જું
મૃત્યુ એટલામાં એક મૃતકને ઠાઠડી-( નનામી) માં બાંધી ચાર પુરુષે ઊંચકીને નજીકમાંથી લઈ જતાં કુમારે જોયા. કેટલાક દુઃખી બધુઓ તથા રુદન કરતી સ્ત્રીઓ પાછળ ચાલી રહી હતી. પત્ની છાતફાટ આક્રંદ કરી રહી હતી.
આ જોઈ કુમારે પૂછ્યું, “હે આર્ય ! આ વળી કઈ જાતનું દશ્ય છે! સારથિએ વિચાર્યું, અહીં કુમારને શું કહેવું! આ સંસારને પ્રપંચ કુમાર નહિ જાણતા હોય તેવું તો હોય નહિ. પરંતુ અમારા જેવા મહાધીન ને બંધ માટે જ પૂછતા હોય એમ અનુમાન થાય છે.
છતાં સારથિ કુમારને કહે છે, “હે દેવ! આ તે મૃત્યુ પામેલો પુરુષ છે.” કુમાર કહે, “અરે ! આ મૃત્યુ વળી કોણ છે? ” સારથિ કહે, જેનું આયુષ્ય પૂરું થાય છે, તેના સંબંધીઓ તેને આ રીતે ત્યાગ કરે છે.
કુમાર કહે, તે પછી પિતાજી કેમ એને રેકતા નથી? સારથિ કહે, પિતા તેને રોકી શકવા સમર્થ નથી. કુમાર કહે અરે ! પિતાજી એને કેમ વધ ન કરી શકે ! એમ બેલી લોકોને પ્રતિબોધ આપવા ખગ્ન લઈ તૈયાર થયા. અને કહ્યું, અરે! દુષ્ટ મૃત્યુ! આને છેડ, નહીંતર યુદ્ધ કરવા તૈયાર થા. એમ બેલી નનામી તરફ જવા તૈયાર થયા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
