________________
પણ તેને ઉપાય કરી શકતા નથી. કુમારે કહ્યું, કેમ ન કરી શકે ! કેકને પ્રતિબોધ કરવા માટે તલવાર લઈને “અરે દુષ્ટ જરા! આ બંનેને છોડી દે, તું સ્ત્રી જાતિ છે એટલે તને બીજુ શું કહેવું!” એમ બેલતે રથથી ઊભે થઈ તે કુમાર વૃદ્ધ દંપતી તરફ જાય છે. અરે ! વળી અહીં શું છે ! એમ બેલતી આગળ ચાલતી નાટકમંડળી પણ અટકી ગઈ, લેકે ભેગા થઈ ગયા.
સારથિએ કહ્યું, હે દેવ! આ જરા કંઈ દેહધારી સ્ત્રી નથી, કે જેથી તેને ઠપકે આપી શકાય. આવી તે દરેકને કાળ જતાં દશા આવે છે. કુમારે નગરલકને પૂછ્યું, “અરે, આ વાત સાચી છે?”
તેઓએ કહ્યું, એમાં કંઈ શંકા નથી. કુમારે કહ્યું, તે પછી દુઃખદાયક એવી આ જરાને પ્રભાવ વર્તતે હોય ત્યારે, જીવને સુખ આપનાર ધર્મ-રસાયણની ઉપેક્ષા કરી આવા મેજશેખ કરવા યોગ્ય લાગે છે? - આ સાંભળી અહો આ કુમારને કે વિવેક છે! કેવું દીર્ધદશીપણું અને પરમાર્થને જાણવાપણું છે! ખરેખર એમની વાત તદ્દન સાચી છે. આપણે બધા બેટી રીતે મોહમાં ખેંચાઈ અને ન કરવાનું કરી રહ્યા છીએ. કેવળ આ બધે મહિને પ્રભાવ છે. એમ વિચારી તે પ્રસંગે કેટલાક લેક તથા સારથિ પણ વૈરાગ્ય પામે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org