________________
૧૦૧
કહ્યું–રાજન! સુવદન મારે ઉપકારી છે. એટલે મારું ધન હું એને સ્વેચ્છાએ આપી દઉં છું.” ધનની સાથે તેણે પોતાની પ્રિયતમા લક્ષ્મીને પણ ત્યાગ કર્યો.
આ પછી ધરણે ટેપ શેઠને ઘણે આભાર માન્ય. તેના પ્રત્યુત્તર રૂપે ટેપ શેઠે પણ ધરણનું બહુમાન કર્યું. ધરણને હવે પિતાનું વતન યાદ આવ્યું. તેને હવે માર્કદીની પ્રજાને મળવાની ઉત્કંઠા હતી. - બીજુ અન્ય કામકાજ પતાવીને ધરણુ પિતાના સાર્થવાહ સાથે માર્કદી આવી પહોંચ્યું. રાજાએ સાર્થને દબદબાપૂર્વક નગર-પ્રવેશ કરાવ્યું. પણ લેકને મન મોટું કૌતુક હતું. કારણ ધરણ એકલે જ હતે. લક્ષ્મી સાથે ન હતી, ધરણનાં માતાપિતાએ એને પૂછયું–હે વત્સ ? તારી પત્ની લક્ષમી કયાં છે? તું એકલો કેમ છે?
પણ ધરણે એના જવાબમાં માત્ર એટલું જ કહ્યું કે– પિતાજી? તમે એનું નામ ન લેશે. તેને યાદ કરવાને કશે અર્થ નથી.”
ધરણ ગંભીર પ્રકૃતિને હાઈ પુરૂષ સહજ સ્વભાવે તે મૌન રહ્યો.
સમય જતાં એકવાર ધરણુ પિતાના મિત્રો સાથે મલય સુંદર ઉદ્યાનમાં ફરવા ગયે ત્યાં એક દંપતીયુગલને જોયું. આ યુગલ પણ ફરવા આવ્યું હતું પણ દશ્ય કાંઈક જુદું જ હતું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
