________________
પદા કરે તેને જ રથ આવતે વર્ષે આજ મદન વાદશીના દિવસે પ્રથમ પ્રવેશ કરશે. આ વાત બંનેએ માન્ય રાખી. અને સાર્થના વિશાલ કાફલા સાથે ધરણે પ્રયાણ કર્યું. દેવનદી પણ પિતાના સાથે સાથે બીજી દિશામાં ધને પાર્જન માટે નીકળી પડ્યો.
મામાં સાથે આગળ વધી રહ્યો છે. એકવાર ધરણે એક આશ્ચર્ય જોયું. એક કુમાર વિદ્યાધરપુત્ર આકાશમાં ઊડવાની કોશિષ કરી રહ્યો હતે. પણ તેમાં તે નિષ્ફળ જ દેખાય. જન્મજાત ગરૂડનું બચ્ચું જેમ આકાશમાં ઊડવા પિતાની પાંખે ફફડાવે અને પાછું જેમ ભૂમિ ઉપર પછડાય તેમ આ બાળ વિદ્યાધરપુત્રને પ્રયાસ હતું. આ જોઈને ધરણને કૌતુક થયું. જિજ્ઞાસા જાગી કે લાવને પાસે જઈને પૂછું કે–ભાઈ ! તું શેની સિદ્ધિ કરવા માંગે છે.
વિદ્યાધરને ધરણની મુખાકૃતિ ગમી ગઈ, તેણે કહ્યું ભાઈ! સાંભળ. મારું નામ હમકુંડલ છે. મારા મિત્રે મને આકાશગામિની વિદ્યા શિખવાડી હતી-પણ અત્યારે હું તેમાનું એક પદ ભૂલી ગયો છું –જેને લઈને આમ બન્યું છે.
ધરણને હેમકંડલની વાતમાં રસ પડ્યો. તેણે કહ્યું મિત્ર! તું ચિંતા ન કર, તારી કાર્ય સિદ્ધિમાં મારી સહાય જરૂર તને કામ આવશે. સાંભળ! મારી પાસે પદાનુસારી લબ્ધિ છે જેની મદદથી હું લુપ્ત થયેલું પદ મેળવી શકું છું. અને ગુપ્ત રહસ્ય પણ જાણી શકું છું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
