________________
હું જેવા લાગે તે નયનાવલી ઉપર હજારો માખીઓ બમણી રહી હતી. તેની આંગળીઓ સડી ગઈ હતી. જે ત્યાગીઓના ચિત્તને પણ હરનારી હતી, તેજ અત્યારે તીવ્ર પાપકર્મના ઉદયથી કામી લેકોને પણ વૈરાગી બનાવે એવી બની હતી.
૭મે ભવ–પાડાન :
ગુણધર રાજાએ જે મારી માતા (બકરી) ને મારી નાખી હતી, તે પાડા તરીકે જન્મી હતી. તે પાડાએ રાજાના અશ્વના વછેરાને મારી નાખે. એટલે રાજાએ ગુસ્સામાં એ પાડાને પિતાની પાસે મંગાવ્યું અને હુકમ કર્યો કે આ જીવતા પાડાનું માંસ પકા! એ ખસી શકે નહિ, તેમ ચારે બાજુ ખીલા ઠેકાવી, લેહ સાંકળથી બાંધ્યો. ત્યાં પૂર્ણ મસાલા નાખી કડા મૂકો. ચારે દિશામાં ખેરના લાકડાને અગ્નિ સળગાવ્યું. મહા અગ્નિથી શકાતે તે પાડે ખૂબ તરસ્યો થયો, તેના પડખામાંથી માંસને લેચે નીકળી પડ્યો. પછી જે માંસ પાકી ગયું હતું તે કાપી કાપીને વઘારીને લવણ ભભરાવી રાજાને ખાવા આપ્યું. રાજાએ કહ્યું બીજું વિજાતીય માંસ લાવ! એટલે રસોઈયાએ મને (બકરાને) મારી મારું માંસ પકાવ્યું અને હું મરણ પામે.
૮ મે ભવ-કૂકડાને -
અમે બંને મરીને ચંડાળના વાડામાં કૂકડીના ગર્ભમાં ઉત્પન્ન થયાં. પ્રસવ સમયે. અમારી માતા કૂકડીને બિલાડીએ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
