________________
૭ર
સમુદ્રદત્તની પત્ની ધનશ્રી આવી હતી. કેટવાળ સમુદ્રદત્તને ત્યાં પહોંચતાં સામે દાસી મળી. તેને પૂછયું સાર્થવાહની પત્ની ઘરમાં છે? ગભરાયેલી દાસીએ પૂછ્યું કે, “તેનું શું કામ છે?” કેટવાળે ક્રોધથી કહ્યું, અરે પાપિણી ! મુનિનું વૃત્તાંત તું ભૂલી ગઈ !”
દાસીએ કહ્યું, “મુનિ ક્યાં રહ્યા છે ! તે સ્થાન જોવા માટે સ્વામિનીએ મને એકલી હતી, બીજુ મને કંઈ ખબર નથી. વળી તે મુનિ બપોરે ભિક્ષા–નિમિત્તે પણ અહીં પધાર્યા હતા. કેટવાળે ઘરમાં જઈ ધનશ્રીને કહ્યું, તમે ચંડિકાના મંદિરમાં સૂતાં હતાં, માટે રાજા પાસે ચાલે. એ સાંભળતાં જ ભયભીત થઈ ધનશ્રી ભૂમિ ઉપર ઢળી પડી. લેકે એકઠા થઈ ગયા. નંદક આ બધું જેઈ બારેબાર ગુપ્તપણે બહાર પલાયન થઈ ગયે.
ધનશ્રીને રાજા પાસે લઈ ગયા, ત્યાં કંઈ બેલી શકી નહિ. રાજાની શંકા દઢ થઈ. ડીવારે પૂછ્યું, “તું કેમની પુત્રી છે?” તેણે કહ્યું હું સુશર્મનગરની પૂર્ણભદ્રની પુત્રી છું. અને સમુદ્રદત્તની પત્ની છું! તેના પતિની તપાસ કરાવી, પણ પત્તો ન લાગ્યું. રાજાએ તેના પિતાને પુછાવ્યું, તે જવાબ આવ્યું કે, કુલને કલંક લગાડનાર ધનશ્રી નામે મારી પુત્રી છે. રાજાને ખાતરી થઈ કે આ કાર્ય આણે જ કર્યું છે, છતાં “સ્ત્રીએ અવધ્ય છે એમ વિચારી તેને પિતાના રાજ્યમાંથી બહાર હાંકી કાઢી. તે ભૂખી અને તરસી રખડતી કેઈ ગામમાં મંદિરમાં સૂતી ત્યાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
