________________
लघुसिद्धान्तकौमुद्याम् शः । 'झलां जश् झशि' इति शस्य जः। भृज्जौ। भृडभ्याम् । 'त्यदाद्यत्वम् पररूपत्वम्।
३१० तदोः सः सावनन्त्ययोः ७ । २ । १०६ । त्यदादीनां तकार-दकारयोरनन्त्ययोः सः स्यात् सौ। स्यः । त्यो । त्ये। सातौ। ते । ५ यः। यौ।ये। एषः । एतौ । एते । एतम् । अन्वादेशेएनम् । एनौ । एनान् । पनेन । एनयोः ।
३११ उप्रथमयोरम् ७ । १। २८ । युष्मदस्मद्यां परस्य उ इत्येतस्य प्रथमाद्वितीययोश्चामादेशः । ३१२ त्वाही सौ ७ । २ । १४ । अनयोर्मपर्यन्तस्य त्वाही आदेशौ स्तः ।
३१३ शेषे लोपः ७ । २ । ६० । एतयोष्टिलोपः । त्वम् । 'अहम् ।
३१४ युवावौ द्विवचने ७।२।१२। द्वयोरुक्तावनयोर्मपर्यन्तस्य युवावौ स्तो विभक्तौ ।
१-'त्यदादीनामः' इति-प्रत्वम् । २-'मतो गुणे' इति पररूपम् । ३–'त्यद् शब्दस्येदं रूपम् । ४-इर्द 'तद्' शब्दस्य । ५-'यद' ६ एतद्'। ६-'युष्म्' 'अस्म्' इति भागस्य । -अहम्-'अस्मत्' शब्दात प्रथमैकववने सौ प्रथमयोरम्' इति मीरमादेशे 'स्वाही सौ' इति मपर्यन्तभागस्य अहादेशे 'मह अद् अम्' इति स्थितौ पररूपे 'अहद् अम्' इति जाते 'शेषे लोप.' इति टिलोपे सिध्यति रूपम् 'अहम्' इति ।
३१०-त्यदादियों के अन्त्यभिन्न त द को स होता है सु परे रहते ।
३११- युष्मद् अस्मद् से परे डे और प्रथमा द्वितीया विभक्ति को अम् श्रादेश होता है।
३१२-युष्म् अस्म को त्व अह आदेश होता है सु परे रहते ।
३१३ श्राव यत्व निमित्त से भिन्न विभक्ति परे रहते कुष्मद् अस्मद् के अन्त का लोप होता है !
३१४-युष्म अस्म को युव श्राव आदेश होता है द्वित्वकी उक्ति में विभक्ति परे रहते
