Jain Shasan 2003 2004 Book 16 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 229

અક્ષય તૃતી યા એટલે કે....
શ્રી જૈનશાસન (અઠવાડીક)
વર્ષ: ૧૬ જ અંકઃ ૨૧
તા. ૧૩-૪-૨૦
અક્ષય તૃતીયા એટલે કે સપાત્ર અનન સંદશ વાહઠ પર્વ જૈન ધર્મના વર્ષીતપના પારણાનો દિવસ આ પર્વે વૈશાખ સુદ ત્રીજ એટલે અક્ષય તૃતીયા | મળતો હતો. આ જમાનામાં લોકો આવી સમૃદ્ધિના પર્વ (૨૨.૪.૨૦૦૪ ગુરુવારે) છે. આ પવિત્ર દિવસ |
પ્રણેતા તરફ આદરપૂર્વક પ્રણામ કરતા અને બોલ જૈન ધર્મના વર્ષીતપના તપસ્વીઓ તેર મહિના અને !
ઉઠતા કે આ બધો પ્રભાવ દાદા આદિનાથનો છે. દા તેર દિવસ સુધી એટલે કે ૪૦૦ દિવસ સુધી એકાંતરે | આદિનાથે કર્તવ્ય ધર્મ અદા કરી ધર્મરાજા તરી ઉપવાસ ફ ત ઉકાળેલું પાણી વાપરીને જ તથા બીજા | લોકોપકાર કરવાની ભૂમિકા રચવા સંયમનો પર દિવસે બી વાસણું એટલે કે બે વાર બેસીને જ આહાર | સ્વીકાર્યો ત્યારના સમયની આ વાત છે. વાપરવાના નિયમ હોય છે. જૈન ધર્મમાં વર્ષીતપના
પ્રભુએ ફાગણ વદ આઠના દિવસે રાજપાટન પારણા વૈશાખ સુદ ત્રીજ એટલે કે અખાત્રીજના રોજ | | ત્યાગ કરીને સંયમ સ્વીકાર્યું, વિનિતાનગરી માટે આ ઇક્ષુરસ એટલે શેરડીના રસ વડે એકસો આઠ નાના
અભૂતપૂર્વ દિવસ હતો. એક વર્ષમાં વર્ષદાન તરીકે, ઘડા ભરી તપસ્વીઓને રસ પિવડાવીને પારણા
અઢળક ધનની વૃષ્ટિ કરવાવાળા દાદા આદિના કરાવવામાં આવે છે. જૈન શાસનમાં પર્યુષણ પ્રભાવક સર્વસ્વનો ત્યાગ કરીને જંગલની વાટે ચાલી નીકળેલા પર્વ છે એ રીતે વર્ષીતપ એ પ્રભાવક તપ તરીકે પ્રસિદ્ધ આવા પ્રભુને પ્રજા આશ્ચર્ય અને આઘાતથી આ
છે. દાદા આદીશ્વરના પવિત્ર શંત્રુજયના ધામમાં | જોવાય ત્યાં સુધી જતી રહી હતી. પ્રભુ સર્વસ્વનો ત્યાગ 9 એટલે કે પાલિતાણામાં તથા દિલ્હી પાસે આવેલા !
કરીને ગામ-નગરોમાં વિહરવા માંડયા. દાન શું થીજ હસ્તિનાપ ના તીર્થસ્થાનમાં હજારો જૈન લોકો
છે ? આ વાત લોકો માટે કલ્પના બહારની વાત હતી ફો અખાત્રીજના રોજ ભગવાન આદિનાથનો ઇશુરસથી
કારણકે કોઈ યાચક હતો જ નહી, યાચક વિના દાનની જે પ્રક્ષાલ કરે ને પછીથી વર્ષીતપના પારણા આ દિવસે વાત કોણ સમજે? જેથી ભિક્ષાકાજે પોતાના આંગણે કરે છે.
પધારતા પ્રભુ સમક્ષ સુવર્ણ અને સમૃધ્ધિ જેવી ચીજ આ સ્થિતપનો પ્રભાવ કેવી રીતે થયો અને તેનો
તેમની પાસે ધરતા પરંતુ પ્રભુએ આ બધુ ત્યજી દીધો ર કેટલે પ્રભાવ છે તે વિશે થોડું જાણી લઈએ. યુગોના
હોવાથી નજર નાખ્યા વગર આગળ વધતાં જતા. આ યુગ પુર્વની વાત છે કે જયારે લોકો બાહ્યસંપત્તિથી
એક ગામ જ નહીં પણ દિવસો સુધી બન્યા કર્યું અને ૩સમૃધ્ધ હતા એટલું જ નહિ પણ ગુણસંપત્તિથી પણ
આનો કમ ચાલતો જ રહ્યો. લોકોના તર ખજાના ભરપૂર હતા. કોધ, મોહ, માયા,
ન આહાર ! ન પાણી ! છતાં પ્રભુના મુખ ઉપર લોભ આ અંતર શત્રુઓના જોર જ્યારે બહુ ફાવતું ન
પ્રસન્નતા જાણી સહસ્ત્રદલ વિકસતી ચાલી. આવા હતું. ક્ષમા નમ્રતા, સરળતા, સંતોષ આદિ, મિત્રોને
નિરાહારી પ્રભુની વિહારયાત્રા દિવસો, પખવાડિયા ? મિત્રતાર્થ સ્થાપાયેલી હેત, પિત અને “વસુધૈવ ! અને મહિના વટાવીને વર્ષની અવધિથી પણ વધવું રે કુટુંબકમ્' ની ભાવનાને પ્રભાવ પગલે પગલે જોવા | માંડી. પ્રજનું દુઃખ પણ વધવા માંડયું કે આપણે કેવા ? GOOD(
iOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK ૩૦૧ OUTDOOOOOOOOOOOOOOOWooછે