________________
४४४
जैनधर्मसिंधु. त्रस थावर सर्व जीवने, संझा कही तस रंग रे ॥ संज्ञा प्रत्ये उलखी, कीजें गुरुनो प्रसंग रे ॥ला ॥ संज्ञा धर्म न चंग रे, राखीयें चित्त अन्नंग रे, सुख तटिनी वहे अंग रे, उलटे ज्युं गंगरंग रे ॥ ला॥ ॥३॥ दश विध प्राण त्रस जीवनें, नांखे जिनवर वीर रे ॥ ते दश प्राण तुं पामीने, धरियें, मन दया धीर रे ॥ ला ॥ दशविध सुख शरीर रे. हरियें द श विध पीर रे, तोडीयें पुःखजंजीर रे, पामी न वोदधि तीर रे ॥ ला ॥४॥ दश पच्चरकाण सिद्धांत मे, पाल्यां बे सहि बोल रे ॥ तेहमां नित्य एक ना वशं, करे पच्चरकाण अमोल रे ॥ ला ॥ जाण ला न अतोल रे, मुकितशुं करि बंध कोल रे, लब्धि नणे दिल खोल रे, वाजे जीतना ढोल रे॥ला॥५॥
॥अथ एकादशीनी सद्याय ॥ ॥ दोहाः एम दशतिथि अधिकार अथ, किंचित् कह्यो चरित्र ॥ शास्त्र तणा अनुसारथी, वर्णन करी विचित्र ॥१॥ हवे एकादशितिथि तणा, कहे सूरि जन माहाराज ॥ त्रिकरण करीने आतमा, निसुणो थश् मृगरज ॥२॥ ढाल ॥ नथरो नगीनो माहरो ॥ ए देशी ॥ हवे एकादशी इन वदे, नवि, जन बंडी यें विषयासत्त हो ॥ वसन उढो निर्विकारनां ॥ ॥ न ॥ जेहनी ने सबल प्रतीत हो ॥१॥ गुणना रागी नवी, अवगुण त्यागी सही होऐं ॥ ज० ॥