________________
મધુર મિલન વેરવિખેર થઈ ગયું. વેપારમાં સારું એવું નુકસાન થયું. મહેતા મુનીમે ફાવે તેમ ખેડવા માંડયા. દેણું પણ થઈ ગયું. ત્યારે દેશની ઉંમર ચૌદ વરસની હતી. દેણ પેટે બાપદાદાની હવેલી આપી દેવી પડી. કાંક દર દાગીને બચ્યો હતો તે પણ દેણામાં અપાઈ ગયે. અહીંની બજારમાં મેડીવાળી દુકાન હતી તે પણ દેણામાં આવી પડી. નોકર ચાકરને છૂટા ક્ય. આ નાનકડું મકાન રહી ગયું હતું એટલે હું ને દેદ અહીં રહેવા આવ્યા. બે ઓરડા નીચે છે ને એક એારડે મેડી માથે છે. ફળિયું નાનું છે. ઢોરઢાંખર કોણ સાચવી શકે ? બધી જાહોજલાલી આંખના પલકારામાં ચાલી ગઈ. મારો દેદ નાનપણથી જ શાંત છે. તે અઢાર વરસનો થયો. ધાર્મિક જ્ઞાન સારું મેળવેલું. રોજ પૂજા કરવા જાય. મહિનામાં બે ચાર આયંબિલ કરે. ચેવિયાર તે કઈ દિ ચૂકે નહિ. અમારી આ સ્થિતિમાં
અમે તને લક્ષ્મી રૂ૫ ગહણ કરી છે મને તો વિશ્વાસ છે કે, સંસારનાં દુખદર્દ બધું તારા પગલાંથી નષ્ટ થઈ જશે, બેટી, સંભાળવાનું ઘર છે. એટલે તારે પણ કોઈ ચીજવસ્તુ ન હોય તો મનમાં કાંઈ લાવવું નહિ.”
“મા, આપ નિશ્ચિંત રહેજે. મારું સગપણ થયું ત્યારે મેં આવું કેટલુંક સાંભળ્યું હતું...પરંતુ મારા હૈયામાં ધન કે વૈભવનાં કોઈ સ્વપ્ન પિષાયાં નથી. વળી મારા પિતાના અભાવવાળા ઘરથી હું સારી રીતે ટેવાયેલી છું.” વિમલશ્રીએ કહ્યું.
ત્યાર પછી માસીબાએ વહુને સૂઈ રહેવા મેડીએ રવાના કરી.
દેદ તે લગભગ અડધા પ્રહરથી પિતાના ઓરડે આવી ગયો. હતે. ઉગતે નવજવાન હતો. કાયામાં બળ હતું, આરોગ્ય હતું, કંઈક કરવાની તમન્ના હતી. પરંતુ કોઈને ટેકે મળે એવો સહારે નથી. વાડથ વિના વેય ચડે કેવી રીતે ? હા. માસીબાએ પિતાને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
