Book Title: Agam 06 Ang 06 Gnatadharma Sutra Part 03 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् समुत्पन्नः ? यस्य वासुदेवस्य खलु अयं शङ्खशब्दो ममेव मुखवातपूरितः-मद्वादितशङ्खध्वनिरिवेत्यर्थः, ' बीयं भवइ' द्वितीयो भवति । ततः खलु मुनिसुव्रतोऽर्हन् कपिलं वासुदेवम् एवं वक्ष्यमाणप्रकारेण, अवादीत्-' से णं इत्यादि-से' नूनं ते तव हे कपिल वासुदेव ! ममान्तिके धर्म ‘णिसामेमाणस्स' निशामयतः= शृण्वतः, शङ्खशब्दम् ' आकणित्ता' आकर्ण्य=श्रुत्वा · इमेयारूवे ' अयमेतद्रूपः आध्यात्मिकः संकल्पो विचारः समुदपद्यत-किमन्यो वासुदेवः समुत्पन्नः, यस्यायं शङ्खशब्दो यावद् द्वितीयो भवति ' से ' अथ नूनं हे कपिलवासुदेव ! अयमर्थः समर्थः किं सत्यः ?, कपिल वासुदेवः पाह-हंता ! अत्थि इति हन्त ! हे प्रभो ! अयमर्थः सत्योऽस्ति । मुनिसुव्रतोभगवानाह-हे कपिल वासुदेव ! नो खलु एवम्= ईदृशं, ' भूयं वा ' भूतं वा अतीतं वा, भवद् वा-वर्तमानं वा भविष्यद् वा अनागतं वा कालत्रयेऽप्येवं न भवतीत्यर्थः, 'जन्न' यत् खलु एकस्मिन् क्षेत्रो, एकभवइ) उनके पास वे कपिल वासुदेव धर्मका उपदेश सुन रहे थे । सो उस कपिल वासुदेवने मुनिसुव्रतप्रभुके पास धर्मका उपदेश सुनते हुए कृष्ण वासुदेवकी शंखध्वनि सुनि । तब उस कपिल वासुदेवको इस प्रकार आध्यात्मिक यावत् मनोगत विचार उत्पन्न हुआ-क्या धातकीपंड नामके द्वीपमें वर्तमान भरतक्षेत्र में कोई और दूसरी वासुदेव उत्पन्न हुआ है ? कि जिसके शंखका यह शब्द मेरे द्वारा बजाये गये शंखके शब्द जैसा हुआ है ? (तएणं मुणि सुव्वए अरहा कविलं वासुदेवं एवं वयासी-से गृणं ते कविला वासुदेवा! मम अंतिए धम्मं णिसामेमाणस्स संखमई आकणित्ता इमेयाख्वे अज्झथिए कि मण्णे जाव वीयं भवइ से गूणं कविला वासुदेव ! अयमढे समढे ? हंता अस्थि, नो खलु कविला एयंभूयं वा३ जन्नं
તેમની પાસે તે કપિલ વાસુદેવ ધર્મોપદેશ સાંભળી રહ્યા હતા. તે કપિલ વાસુદેવે મુનિસુવ્રત પ્રભુની પાસે ધર્મોપદેશ સાંભળતાં જ કૃષ્ણવાસુદેવના શંખને ધ્વનિ સ ભળે. ત્યારે તે કપિલ વાસુદેવને આ જાતને આધ્યાત્મિક યાવતુ મનોગત સંકલ્પ ઉત્પન્ન થયે કે શું ઘાતકી વંડ નામના દ્વિીપમાં વિદ્યમાન ભરતક્ષેત્રમાં કોઈ બીજે વાસુદેવ ઉત્પન્ન થયે છે? કેમકે તેના શંખનો આ વનિ મારા વડે વગાડવામાં આવેલા શંખના ધ્વનિ જેવો જ છે.
(तएणं मुणि सुव्बए अरहा कविलं वासुदेवं एवं वयासी-से शृणं ते कवि. लावासुदेवा ! मम अंतिए धम्मं णिसामेमाणस्स संखसई आकण्णित्ता इमेयारूवे अझस्थिए कि मण्णे जाव वीयं भवइ, से गूणं कविला वासुदेवा ! अयमद्वे समढे ? हता, अत्थि, नो खलु कविला एवं भूयं वा ३ जन्नं एगखेत्ते एगे जुगे
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૩
