Agam 06 Ang 06 Gnatadharma Sutra Part 03 Sthanakvasi

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 760

अनगारघमामृतवर्षिणी टी० अ० १९ पुण्डरीक-कंडरीकचरित्रम्
७४५
पौesri = प्रथमे पहरे स्वाध्यायं करोति, कृत्वा 'अडमाणे' यावत् अटन उच्चनीचमध्यमकुलेषु भिक्षार्थ परिभ्राम्यन् ' सीयलुक्खं ' शीतरूक्षं - शीतं पर्युषित, रूक्षं घृतादिरहितं पानं भोजनं प्रतिगृह्णाति, प्रतिगृह्य 'अहापज्जतमितिक' यथापर्यातमिति कृत्वा = उदरभरणपर्याप्तमिदमन्नमितिमनसि कृत्य ' पडिणियत्तइ ' प्रति
पडियज्जइ, छदुक्खमणवारणगंसि पढमाए पोरिसीए सज्झायं करेइ करिता जाय अडमाणे सीयलुक्खं पाणभोगणं पडिगाइ, पडिगाहिता अहाज्जन्तमिति कट्टु पडिनियत्तइ - जेणेव थेरा भगवंतो तेणेय उवागच्छइ, उवागच्छिता भत्तपाणं पडिदंसेइ, पडिदसित्ता थेरेहिं भगवंतेहिं अन्भणुन्नाए समाणे अमुच्छिए अगिद्धे अगढिए अणज्झयवण्णे बिलमिय पण्गगभूषणं अप्पाणेण तं फासुएसणिज्जं असणपाणखाइम साइमं सरीरको गंसि पक्खिवइ) यहाँ आकर के उन्हों ने स्थविर भगवंतों को वंदना नमस्कार किया। चंदना नमस्कार करके बाद में उन्हों ने उनसे दुधाराचातुर्याम चतुर्महाव्रतरूप धर्म को धारण किया। जब षष्ठक्षपण की पारणा का समय आया उस समय वे प्रथम पौरुषी में स्वाध्याय करते - और स्वाध्याय करके फिर वे उच्च नीच मध्यम कुलों में भिक्षा के लिये परिभ्रमण करते उस समय जो उन्हें शीत- पर्युषित, रूक्ष - घृतादिरहित पान भोजन मिलता वह वे ले लेते और यह अन्नसामग्री उदरभरण के लिये पर्याप्त है ऐसा मन में विचार कर वहां से
पारिसीए सज्जाय करेइ करिता जाव अडमाणे सीयलुक्खं पाणभोयणं पडिताहेइ पडिगाहिता अहापज्जत्तमि त्ति कटु पडिनियत्तई - जेणेव थेरा भगवतो तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता भत्तपाणं पडिदंसेइ, पडिदंसित्ता थेरेहिं भगवतेहि, अब्भणुन्नाए समाणे अमुच्छिए अगिद्धे अगढिए अणज्युववण्णे विलमिव पण्णगभूणं अप्पाणं तं पोसुएसणिज्जं असणपाणखाइमसाइम' सरीरको दुगंसि पक्खियइ )
ત્યાં આવીને તેમણે સ્થવિર ભગવાને વંદના અને નમસ્કાર કર્યાં. વંદના અને નમસ્કાર કરીને તેમણે તેમની પાસેથી ખીજીવાર ચાતુમ-ચતુમહાવ્રતરૂપ ધર્મને ધારણ કર્યાં. જ્યારે ષષ્ઠ ક્ષપણુની પારણાનેા વખત આવ્યા ત્યારે તેએ પ્રથમ પૌરૂષીમાં સ્વાઘ્યાય કરતા અને સ્વાધ્યાય કરીને તે ઉચ્ચ, નીચ અને મધ્યમ કુળેમાં ભિક્ષા માટે પરિભ્રમણ કરતા તે સમયે તેમને શીત-પર્યું`ષિત, રૂક્ષ-ઘી વગરનેા, પાન આહાર મળતા તે તેને તેએ સ્વીકારી લેતા અને ‘ આટલા આહાર ઉત્તર-પેષણ માટે પૂરતા છે આવા મનમાં વિચાર કરીને ત્યાંથી પાછા ફરી જતા. પાછા આવીને ભિક્ષામાં
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૩