________________
of SXSW OS BOSS કરજો. એ રીતે તપમાર્ગ ચાલુ રાખજો.
બાકી જો આપણે વિધિનો-શાસ્ત્રીયતાનો આગ્રહ રાખશું તો ન દીક્ષા, ન ક્રિયા, ન પૂજા, ન પૌષધ, ન તપ, ન સ્વાધ્યાય, ન સંઘો, ન ઉપધાનો, ન યાત્રાઓ, ન મહોત્સવો... કશું જ બચશે નહિ. બધા બધુ બંધ કરી દેશે.
કારણ ?
કારણ એ જ કે “બધા અનુષ્ઠાનો વિધિપૂર્વક-શાસ્ત્રીયતાપૂર્વક જ કરવાના. જો વિધિ = શાસ્ત્રીયતા ન જાળવી શકાય તો બધા જ અનુષ્ઠાનો છોડી દેવા. પણ * અવિધિ = અશાસ્ત્રીયતાવાળા અનુષ્ઠાનો તો ન જ કરવા.” આવું આવું આપણે છેજો બોલીએ તો આજના જમાનામાં વિધિ = શાસ્ત્રીયતા જાળવવી લગભગ છે. 3 અશક્ય જ છે. એટલે બધા એ જ વિચારવાના કે “વિધિ-શાસ્ત્રીયતા તો આપણે રૂ. છે આચરી શકવાના નથી. જો અવિધિ-અશાસ્ત્રીયતા સેવશું તો મહારાજ સાહેબના છે & કહેવા પ્રમાણે દુર્ગતિ ભેગા થશું. એના કરતા હવે ધર્મ કરવો જ નહિ.” ,
અને એ રીતે બધા જ બધો જ ધર્મ છોડી દેવાના. બહુ જ સ્પષ્ટ વાત છે કે,
“દીક્ષામાં નિત્ય એકાસણા કરવા જ પડશે, અજવાળામાં જ વિહાર કરવો છે પડશે, પાંચ તિથિ આંબિલ કરવા પડશે, સંયોજના સાથે ગોચરી નહિ જ વપરાય.” આવો જો એકાંત સેવવામાં આવશે તો એકપણ જીવ દીક્ષા લેવા નહિ કે આવે. દીક્ષામાર્ગ જ બંધ !
એ જ વાત ક્રિયાઓ, પૂજા-તપ વગેરે વગેરે સેંકડો અનુષ્ઠાનોમાં વિચારી છે હૈ લેવી. છે હવે આમાં આપણું ગાંડપણ જ ગણાય છે કે બીજું કંઈ ? નફો કરવા જતાં છે.
મૂડી ગુમાવી દેવા જેવી મૂર્ખતા આમાં છતી થાય છે. વિધિ-શાસ્ત્રીયતાનું પૂંછડું હું પકડી રાખવા ગયા, તો એ તો ગુમાવ્યું, વધારામાં અવિધિવાળા ય જે હજારો ધર્મો થતા હતા, એ ય ગુમાવ્યા.
ખાલી દીક્ષા માટે પણ જો વિધિ-શાસ્ત્રીયતાનો સજજડ નિયમ બનાવવામાં આવે અને એ ન પાળનારાને સંસારમાં રવાના કરવામાં આવે, તો આજે જે ૧૫ હજાર સંયમીઓ છે, એમાંથી ૧૫૦ પણ બાકી નહિ બચે. નવાની તો આશા જ છોડી દો. ધીમે ધીમે એ ૧૫૦ ય કાળધર્મ પામશે અને આ વિશ્વમાં એકપણ જૈન સાધુ બાકી નહિ બચે. એમ પ્રતિક્રમણ માટેની વિધિ – શાસ્ત્રીયતાનો સજજડ નિયમ બનાવીએ
'૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૯ (૨૦)
