350 Gathanu Stavan

Author(s): Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

Page 82

ROORRO
BOOOO.
જૈનો વિદ્યમાન છે. એમનો ગુજરાત સિવાય અન્ય સ્થાનોમાં ફેલાવો પણ ખાસ્સો છે. આ બધું ક્યારે બન્યું ? શિવભૂતિ પાસે પોતાના મતનો પ્રચાર કરવા માટે ઘણું શ્રુતજ્ઞાન હતું, એના આધારે એ લોકમાન્ય પણ બનતો ગયો અને એના આધારે એનો શિષ્ય પરિવાર પણ વધતો ગયો..... આ બધુ થયું, માટે એ દિગંબરમત ઘણો ફાલ્યો-ફુલ્યો.
બાકી જો એ વ્યક્તિ પાસે પોતાના પદાર્થોને સાચા ૨જુ ક૨વા માટે જરૂરી શ્રુતજ્ઞાન જ ન હોત, એટલે જ એની વાતો બહુમાન્ય ન બની હોત, એટલે જ એના શિષ્યો વગેરે રૂપ પરિવાર થયો ન હોત, તો તો દિગંબરમત શિવભૂતિમાં જ ઉત્પન્ન થઈને શિવભૂતિમાં જ વિનાશ પામ્યો હોત.
આ જ વાત જરાક વિસ્તારથી સમજીએ.
કોઈપણ વ્યક્તિએ પોતે માનેલા મતનો વિસ્તાર કરવો હોય તો એને લગભગ આ ત્રણ વસ્તુની જરૂર પડવાની.
(૧) બહુશ્રુતજ્ઞાન (૨) લોકમાન્યતા (૩) બહુશિષ્યાદિવર્ગ
બહુભક્તવર્ગ.
(૧) બહુશ્રુતજ્ઞાન : પોતે જે મત માન્યો છે, એને સાચો સાબિત કરવા માટે શાસ્ત્રપાઠો તો આપવા પડે ને ? જાત-જાતની યુક્તિઓ તો આપવી પડે ને ? એ બધું એને મળે ક્યાંથી ? ઓછું ભણેલો હોય તો પોતાની માન્યતાનો પ્રચાર કરવો હોય તો પણ શી રીતે કરે ? લોકો પુછવાના તો ખરા જ કે “આ અંગે તમારી પાસે સાક્ષીપાઠ શું ? કયા શાસ્ત્રના આધારે તમે આ બોલો છો ?” એ વખતે એ જો એમ કહે કે “શાસ્ત્રપાઠ તો મારી પાસે નથી.....” અથવા તો માંડ એકબે પાઠ આપે તો એની વાત કોણ માનવાનું ? કોઈ જ ન માને. અને તો પછી એના આ મિથ્યામતનો ફેલાવો ઓછો થાય. અલબત્ત પોતે પોતાના કદાગ્રહને કા૨ણે ઘણું નુકસાન પામે, પણ બીજાઓને મિથ્યાત્વાદિની પ્રભાવના ન થવાથી કોઈ જ વાંધો ન આવે.
=
પણ જો ઘણું બધું શ્રુત જ્ઞાન હોય, તો એ પોતાની તરફેણ માટે અનેક પાઠો આપી શકે. એ માટેની યુક્તિઓ પણ એ જ પાઠોના આધારે વર્ણવી શકે. આમ પણ અનેકાન્તવાદમય શાસનમાં પ્રાય : તમામ નયો અંગેના પાઠો સીધા કે આડકતરા મળવાના જ છે. ઉત્સર્ગ-અપવાદ, વ્યવહા૨-નિશ્ચય, જ્ઞાનક્રિયા...આ બધું જ મળવાનું... આ જીવ તો મનગમતા પાઠોનો ઢગલો જ કરી ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૭ (૦૩)
DGROO