________________
' પણ તું જ વિચાર કે
જે આજે લાખોપતિ હોય, છતાં દાનમાં સો-હજાર રૂપિયા પણ ન ખર્ચે, ભારે કંજુસાઈ દાખવે અને પછી બધાને કહે કે “ભગવાન જો મને આવતા ભવમાં અબજોપતિ બનાવે, તો હું લાખો-કરોડોનું દાન કરું...” તો શું એ માંગણી યોગ્ય ગણાશે ?
હૃષ્ટ પુષ્ટ શરીરવાળો, નીરોગી માણસ જો રોજ નવકારશી પણ ન કરે અને - ભગવાનને કહે કે “પ્રભો ! આવતા ભવે જો રદાર શરીર આપજે, તો હું આ માસક્ષમણાદિ ઘોર તપ કરીશ...” તો એ શું શોભાસ્પદ બને ?
આજે ઘણાને સંયમ મળ્યું છે, સંયમપાલનની ઘણી અનુકુળતાઓ મળી છે. છે, છતાં તેમાં જો સંયમીઓ પ્રમાદ કરે અને પછી ભગવાનને કહે કે “મને ? છે આવતા ભવે ફરી સંયમ આપજે, હું જોરદાર આરાધના કરીશ..” તો શું એ છે યોગ્ય ગણાશે ?
આજે ઘણી સારી પ્રજ્ઞા મળી હોવા છતાં શાસ્ત્રાભ્યાસાદિ ન કરે અને ૪ # ફાલતુ વાતોમાં વર્ષોના વર્ષો વિતાવે, પછી ભગવાનને કહે કે “મને આવતા છે
ભવે જોરદાર બુદ્ધિ આપજે, તો હું ચૌદપૂર્વનો જ્ઞાની બનું...” તો શું એ યોગ્ય ગણાશે ? - “આવતાભવની માંગણીઓ કરવી એ ખોટી છે એ આવા આળસુ-કપટીકશું ન કરવાની વૃતિવાળા જીવો માટે કહાં છે, અને એ યોગ્ય જ છે.
ટુંકમાં
વર્તમાનમાં જે મળ્યું હોય, એની યથાશક્તિ પણ આરાધના કરે, તે છે પરભવ માટે ફરી માંગણી કરી શકે. પણ વર્તમાનમાં જે મળ્યું હોય, એનો કે દુરુપયોગ કરે, તે પરભવ માટે ફરી માંગણી કરવાને લાયક જ નથી.
ખેદ સાથે કહેવું પડે છે કે
આજે કેટલાકો એવા છે કે જેઓને નિર્દોષ ગોચરી ચર્ચા માટે તડકામાં જ ફરવું, કલાક ફરવું, ઘરોમાં અપમાનો સહેવા... વગેરે નથી ફાવતું, વર્ષમાં બે વાર લોચ નથી ફાવતા, બ્રહ્મચર્ય અંગેના કડક નિયમો બંધન સમાન લાગે છે, ખાવા-પીવાની બાબતોની મર્યાદાઓ પગમાં નાંખેલી સાંકળ જેવી અનુભવાય છે. ભગવાને બતાવેલું સંયમજીવન ભારભાર લાગે છે... છતાં પાછું મોક્ષાર્થી તો દેખાવું જ છે, ધર્મી તો દેખાવું છે... એટલે પ્રભુભક્તિ નામના બહાને તેઓ પોતાના આ અવગુણોને છુપાવવાનું કામ કરે છે. એ
- ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૯ (૧૦૪)
ભલભલભલભલwલ
ટ
