________________
છRછલછલછલછલ છલછલ છલ
જ છછછછછ00 – ' કરે, તો એ યોગ્ય છે.'
આ બધામાં મનની સચ્ચાઈ અગત્યનો ભાગ ભજવે છે. શિષ્ય : કોઈ સાધુ એવો હોય કે જેની અત્યારે આરાધના કરવાની શક્તિ હોય અને છતાં પ્રમાદાદિના કારણે આરાધના ન કરતો હોય તો તે આવી માંગણી કરી શકે ? કે “પ્રભો ! આ ભવમાં અત્યારે તો મને પ્રમાદદોષ ખૂબ હેરાન કરે છે, એટલે તારી આજ્ઞાની આરાધના નથી કરતો. પણ પ્રભો ! આવતા ભવમાં ફરી તક આપજે. ત્યારે હું આરાધના કરીશ....”
ગુર : જેમ આ ભવમાં બધી અનુકૂળતા હોવા છતાં પ્રમાદના કારણે ? છે. આરાધના નથી કરતો, તો એ જ રીતે આવતા ભવમાં પણ પાછો એ જ છે.
પ્રમાદદોષ આડો નહિ આવે ? એક વાત ધ્યાનમાં લો કે શરીરની શક્તિ જુદી છે. વસ્તુ છે, શરીર તદન નવું મળે, તો આરાધનાની શારીરિક શક્તિ પાછી આવે. 8 છે પણ પ્રમાદદોષ તો આત્માનો જ છે, એ તો આવતા ભવમાં ય હેરાન કરશે ?
તો ? તો એ માટેનો કોઈ ઉપાય ખરો ? - શિષ્ય : એ તો પ્રમાદને દૂર કરશે ને ?
ગુર : શી રીતે કરશે ? આજે જો પ્રમાદને દૂર નથી કરતો, તો આવતા છે $ ભવમાં પ્રમાદને દૂર કરશે એની ખાત્રી શું ? વળી એનો અર્થ તો એ જ કે શું
પ્રમાદનિવારણ જ એના માટે આવતા ભવમાં મહત્ત્વનું બની રહેશે ને ? તો છે શું તો પછી ભગવાન પાસે આટલું જ માંગે ને ? કે “પ્રભો ! મારો પ્રમાદ દૂર છે કર. તો હું આ જ ભવમાં આરાધના કરવા લાગે....” પ્રમાદ દૂર કરવા છેક
પરલોકની રાહ જોવાની શી જરૂર છે ? | માટે સાર એટલો જ પકડો કે ભક્તિના બહાના હેઠળ શક્તિને કુંઠિત કરીને મુક્તિને અટકાવી દેનારી પ્રવૃતિ બિલકુલ વ્યાજબી નથી.
શિષ્ય : તો ભક્તિનો મહિમા દર્શાવનારા જે શાસ્ત્રપાઠો મેં તમને દર્શાવ્યા, એ શું બધા ખોટા?
ગુરઃ કોણ કહે છે? ભક્તિનો મહિમા અપરંપાર છે જ. પણ કઈ ભક્તિનો ? તે માની લીધેલી ભક્તિનો ? કે શાસ્ત્રાનુસારી ભક્તિનો ? - (૧) સર્વવિરતિ એ સર્વોચ્ચકક્ષાની ભક્તિ જ છે, માત્ર ગીતો ગાવા એ ભક્તિ નથી. અને એ સર્વવિરતિ રૂપી ભક્તિનો મહિમા અપરંપાર છે. યોગસારમાં કહ્યું છે કે -
(૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૦ (૧૦૬)
