________________
એને બદલે બધા વંદન ચાલુ જ રાખે, તો શિથિલોને થવાનું જ કે પેલા બધા સારું જીવન જીવે અને અમે આડુંઅવળું જીવીએ, તો ય લોકો તો બધાને એક સરખા જ માને છે. એટલે આપણે ચિંતા કરવાની કોઈ જરૂર નથી. મસ્તીથી જીવો.....'
આજે એવું જ થયું છે ને ?
કેટલાકો ચતુર્થવ્રતની ભૂલોમાં પકડાયા છતાં સમાજે એમને આવકાર્યા, & ભયંકર ભૂલો છડેચોક જાહેર થવા છતાં એમના જાજવલ્યમાન ચોમાસાઓ, કે સામૈયાઓ, ઠાઠ-ઠઠારાઓ, ભક્તવંદો... બધું જ એક સરખું ચાલું રહ્યું. આ છે. શિથિલો સમજી ગયા કે “Line is clear “ગભરાવાની જરૂર નથી.” એટલે છડેચોક છે 8 જાહેરાત વખતે જે ભય ઉભો થયેલો, એ બધો ભય ઓસરી ગયો.
રે ! આની અનવસ્થા પણ કેવી ચાલી ! કેટલાય સાધુઓ માનસિક રીતે છે શિથિલ હતા, પણ સમાજ વગેરેના ડરથી કાયિક શિથિલતાઓ આચરી શકતા ન
હતા. પણ આ બધાના જગજાહેર દષ્ટાંતો જોઈ એમનામાં પણ હિંમત (!) આવી, હું “સમાજ બધાને અપનાવે જ છે. કદાચ પકડાઈ જઈએ અને રાડારાડ થાય, તો એ બે-પાંચ દિવસ ! છઠ્ઠા દિવસથી ઝરે છે ની જ ભૂમિકા હોય. એટલે બિન્ધાસ્ત છે બની જવાનું, ગભરાટ છોડી દેવાનો” હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા (!)' .....” છે અને કેટલાય લોકો શિથિલતા આચરવામાં બિન્ધાસ્ત બન્યા.
કારણ ? લોકોએ એમની શિથિલતાઓ જાણ્યા બાદ પણ વંદન-સત્કાર- $ છે સન્માન ચાલુ રાખ્યા..... એ જ આનું કારણ !
' હજી પાંચેક વર્ષ પહેલાનો કાળ એવો હતો કે સાધુએ એક ફોન કરાવવો છે છું હોય તો ય એને ભય લાગતો કે “શ્રાવકોને કેવું લાગશે ? મને કેવો માનશે ?' શું છે અને આજનો કાળ એ છે કે મોબાઈલ ફોનો કરાવવાનું તો સાવ સામાન્ય થઈ છે
જ ગયું, પણ જાતે વાપરનારાઓ પણ ઘણા વધી ગયા. કારણ ? એ જ કે લોકોએ : આ શિથિલતા સામે વંદનાદિત્યાગ દ્વારા કોઈ વિરોધ ન નોંધાવ્યો. ઉલ્લુ જ શિથિલોની પ્રશંસા, એમના હાથે મહોત્સવો...વગેરે બધું કરાવી એમને પુષ્કળ પોષણ આપ્યું.
હજી પણ જો શ્રાવકો-સંઘો આ વાત નહિ સમજે, વિવેકસંપન્ન નહિ બને, “આપણે શું ? મહારાજ મહારાજનું જાણે ! આપણે તો વંદન કરવાના, ગમે તે હોય, આપણા કરતા તો સારા છે ને ?” આવી આવી વિચારધારાઓ જો દૂર નહિ ફગાવે તો શિથિલતાઓ વધતી રહેવાની, સંવિગ્નતા પર ઘણના ઘા પડતા,
' ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૦ (૯૧))
