________________
ROO
GIGOGOOG
හක්කයට
રહેવાના, જિનશાસનની મહાનતામાં ખામી દેખાવા લાગવાની...
પણ આ બધું અરણ્યરુદન જેવું છે ! વેરાન જગ્યામાં ગમે એટલું રડો, કોઈ સહાય કરવા ન આવે. એમ આ વાસ્તવિક્તાઓ પ્રરૂપવા છતાં એને વાંચશે કેટલા ?વાંચનારાઓ એના પર શ્રદ્ધા કરશે કેટલા ? શ્રદ્ધા કરનારાઓ આચરણમાં મુકશે કેટલા ? એ એકેએક પ્રશ્ન મસ્તકમાં પત્થરની જેમ વાગે એવા છે.
છતાં માર્ગની પ્રરૂપણા કરવી એ મારી ફરજ છે. આત્માર્થી જીવોને આની અસર થશે અને એટલા અંશમાં શાસનની બેહાલી અટકશે તો ય આ લખાણ સફળ છે. સંબોધસિત્તરિ ગ્રન્થમાં સ્પષ્ટ લખ્યું છે કે
पासत्थाइ वंदमाणस्स नेव कित्ती न निज्जरा होइ ।
जाय कायकिलेसो बंधो कम्मस्स आणाइ ।
જેઓ પાર્થસ્થાદિ શિથિલોને વંદન કરે છે, એમને (૧) યશ-કીર્તિ નથી મળતા. (૨) નિર્જરા થતી નથી. (૩) માત્ર કાયક્લેશ થાય છે. (૪)કર્મનો બંધ થાય છે. (૫) આજ્ઞાભંગાદિ દોષો લાગે છે.
આશય એ કે નાટકીયાને વંદન કરનારાને કોઈ શાબાશી નથી આપવાનું, એમ શિથિલોને વંદન કરનારાને કોઈ અનુમોદવાનું નથી. એમાં નિર્જરા થવાની નથી. ઉલટું ખમાસમણાદિ ક્રિયા કરવામાં શરીરને નફામું કષ્ટ પડવાનું. આ વંદન શિથિલતાઓની અનુમોદના રૂપ બનવાથી એમાં પાપકર્મનો બંધ થવાનો. ‘શિથિલોને વંદન ન કરવા' એ જિનાજ્ઞાનો ભંગ થવાનો. એક જણના વંદનાદિ જોઈ બીજા પણ ભોળા જીવો વંદનાદિ કરવા લાગવાના એટલે અનવસ્થા ચાલવાની. ભગવાનની આજ્ઞાથી વિરુદ્ધ વસ્તુમાં શ્રદ્ધા થઈ, એટલે મિથ્યાત્વ પણ લાગવાનું અને શિથિલોની શિથિલતા વંદનાદિના કારણે વધવાથી સંયમવિરાધનાદિ દોષો પણ ઉભા થવાના.......
એટલે આત્માર્થી જીવોએ બહુ જ સ્પષ્ટ સમજી લેવા જેવું છે કે ‘કયાંય વ્યક્તિરાગમાં તણાઈ જવું નહિ.' આપણે અમુક વ્યક્તિને, અમુક ગચ્છને માનતા હોઈએ ને એ વ્યક્તિમાં, એ ગચ્છમાં ગરબડો દેખાય તો એની સામે આંખમીંચામણા કરવા, એ ચલાવી લેવું...... એ પક્ષરાગનું ઘોર પાપ છે. આપણે કોઈ વ્યક્તિ કે ગચ્છ કે પક્ષના ઉપાસક નથી, આપણે જિનાજ્ઞાના ઉપાસક છીએ. જ્યાં એમાં સરીયામ શિથિલતા દેખાય, ત્યાં એ વ્યક્તિ સગો ભાઈ હોય · સગો બાપ હોય.....તો પણ એનાથી અળગા થઈ જવું... સમ્યગ્દર્શનની
૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન
(૯૨)
ROOR
ORRO
