350 Gathanu Stavan

Author(s): Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

Page 90

- ભલભભભભભભભ
- છછછછછછછછ દે 'બાહ્ય ક્રિયાઓને જ ધર્મ માની લે છે. અને એ ધર્મ કરવા લાગી પડે છે. હવે મુગ્ધોની સંખ્યા સૌથી વધારે છે... એટલે ચારે બાજુ આ બાહ્યધર્મ ખૂબ ખૂબ વધવાનો જ. વળી એ ધર્મ જોનારાઓ પણ પાછા એ જ મુગ્ધો છે, એટલે તેઓ તો એ ધર્મ જોઈને આફરીન પોકારવાના, ફીદા થઈ જવાના. “વાહ ! વાહ! ધન્ય તપસ્વી ! ધન્ય એમની તપસ્યા !” એમ બેમોઢ વખાણ કરવાના.
. હવે ઢગલાબંધ સંખ્યામાં ઠેર ઠેર બાહાધર્મની ઘોરાતિઘોર આરાધના થતી & દેખાય, એની ચિક્કાર પ્રશંસા સંભળાતી દેખાય...... “આ તપસ્વી તો ત્રીજા * ભવે મોક્ષે જવાના.....' વગેરે વગેરે અતિ આફ્લાદક શબ્દો સંભળાય...... છે. એ ય પાછા એક જગ્યાએ નહિ, પણ હજારો જગ્યાએ સંભળાય... એટલે
ભલભલાના મનમાં આ વાત દઢ થઈ જાય કે “આ બાહ્યતા એ જ મોક્ષમાર્ગ છે.
છે.” પેલાં ત્રણ ઠગોએ મોટી ગાયને વેંચવા નીકળેલા માણસને વારાફરતી છે છે ત્રણવાર એ ગાયને બકરી કહી. એ સાંભળીને બકરીના ભાવે પેલાએ ગાય વેચી 8 શું નાંખી..... એવું કંઈક અહીં થાય છે. હજારો લોકો જેને માર્ગ માને, જેને માર્ગ
તરીકે આચરે, એ આચરનારાઓની ભરપેટ પ્રશંસા કરે..... ત્યારે બધાના છે છે મનમાં એ વસ્તુ માર્ગ તરીકે દઢ થઈ જ જવાની, એ અમાર્ગ પણ માર્ગ લાગવા છે માંડવાનો.
એટલે આ રીતે બાહ્યકષ્ટોને માર્ગ માની લેવાય અને એની આરાધના કરાય છે 3 એમાં હકીકતમાં તો જનતા આચરે છે એટલે આપણે ય આચરતા થઈ જઈએ # છીએ. જનતા પ્રશંસે છે એટલે આપણે ય પ્રશંસા કરતા થઈ જઈએ છીએ. છે ખરેખર બહુમતીની એક એવી ભયંકર તાકાત છે કે સમજુ માણસને પણ છે છે ખોટા રસ્તે ચડાવી દે. પણ એ ગંગાનદીનો એવો ધસમસતો પ્રવાહ છે કે જેમાં છે કે વિદ્વાનો જેવા મોટા મોટા પત્થરો પણ રીતસર ધસડાઈ જાય અને એ લોકપ્રવાહ છે. જયાં તાણીને લઈ જાય, ત્યાં પોતે ય પહોંચી જાય.
એટલે જ આજે આ બાહ્યકષ્ટને જ મોક્ષમાર્ગ તરીકે પ્રરૂપનારા કોઈક વિદ્વાનો જ પણ મળે તો લગીરે આશ્ચર્ય ન માનતા.એમાં એમનો દોષ નથી, એમાં પેલો લોકનો પ્રચંડ પ્રવાહ જ એમને ધસડી ગયો છે.
પ્રવાહમાં ધસડાતી વસ્તુ પ્રવાહ જયા લઈ જાય, ત્યાં પાછળ-પાછળ કે સાથે સાથે જાય. એમ આ લોકમાન જે તરફ જાય એ તરફ ભલભલા માણસો ખેંચાવા લાગે. એટલે તું બાહ્યકષ્ટોને જ જે મોક્ષમાર્ગ માની રહ્યો છે, એ તો આ લોક મનની પાછળ જ ધસડાઈ રહ્યો છે, એ સ્પષ્ટ વાત છે.
૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન – (૮૧) -