________________
ભૃ
GOOG
යහයවහයහ
એમ જેઓ અભણ જ છે, તેઓ કોલેજમાં, સ્કુલમાં ટીચર-સર બનવાના જ નથી. કેમકે ‘અભણ' તરીકેની એમની ડીગ્રી એમને ટીચ૨-સર બનવા જ ન દે. એટલે ‘ટીચર-સર બનીને તેઓ બાળકોને બરાબર ન ભણાવી શકે, ઉંધુ ભણાવી દે, ન સમજાય એવું ભણાવી દે............ એનાથી બાળકો ત્રાસે - કંટાળે - નાપાસ થાય. જીવન બરબાદ થાય.... .’ વગેરે કોઈ નુકસાનો અભણોથી નથી થવાના.
પણ B.C. વગેરે લોકો થોડું ઘણું બોલીને, ૪૦%, ૫૦%, લાવીને ટીચરસર બને અને સેંકડો વિદ્યાર્થીના જીવનનો ભોગ લેવાય, એ અર્ધ ભણેસીઓનું અડધું અજ્ઞાન-અધકચરું જ્ઞાન સેંકડો વિદ્યાર્થીઓને નુકસાનકારક બને જ. આવું તો અનેકાનેક ક્ષેત્રોમાં વિચારી લેવું.
આ જ વાત અહીં પણ છે.
જેઓ કશું જ ભણ્યા નથી, દીક્ષા બાદ ગુરુસેવાદિ સિવાય કોઈ વિશેષ સ્વાધ્યાયાદિ યોગ સાધ્યા જ નથી. માતૃષાદિની માફક જેઓ સાવ અભણ છે. તેઓ તો પોતે જ સમજે કે ‘અમે અજ્ઞાની! અમને કંઈ ન આવડે.' લોકો પણ એમને અજ્ઞાની જાણે, એટલે કોઈપણ પ્રશ્નો માટે એમને પુછવા ન જાય. કદાચ કોઈ જવાબ આપે, તો ય એ જવાબ પ્રાયઃ બહુમાન્ય ન બને.
એટલે ‘આ સાવ અજ્ઞાનીઓ ખોટી સલાહ આપે, લોકો સ્વીકારે, એનાથી સંકલેશો-ઝગડાઓ-ઉન્માર્ગો-ઉભા થાય....' વગેરે કશું ન બને.
પણ જેઓએ ઘણા શાસ્ત્રો ઉપરછલ્લાં વાંચ્યા હોય, દરેકમાંના થોડા-ઘણા પદાર્થો યાદ રહી ગયા હોય, એવા છૂટા-છવાયા બસો-પાંચસો પદાર્થો આકર્ષક હોય, લોકોને ગમે તેવા હોય... આટલા જ્ઞાનથી એ અડધા જ્ઞાનીને પણ એમ લાગે કે ‘હું જ્ઞાની છું' અને ભોળા લોકો તો એને ‘સર્વજ્ઞ’ની ઉપમા આપતા ય વિલંબ ન કરે .
આવા અર્ધજ્ઞાનીઓ જ્ઞાની તરીકેની પ્રસિદ્ધિ પામે, એટલે સેંકડો લોકો એમની સલાહ લેવા આવવાના, સંઘો એમને આજ્ઞાંકિત રહેવાના... હવે એ અર્ધજ્ઞાનીઓ જે નિર્ણયો આપે, તે શાસ્રવિપરીત હોય, તો ય શાસ્ત્રાનુસા૨ી તરીકે લોકોમાં ગણાવા લાગે. એ રીતે ઢગલાબંધ ઉત્સૂત્ર આચારો પણ ચારેબાજુ ફેલાય..... એના ઢગલાબંધ નુકસાનો લોકો, સંઘ, શાસન ભોગવે.
આનું નામ નીમ હૈંજીમ અંતરે નાન |
પિતાના મૃત્યુ બાદ રાજવૈદ્યનું પદ મેળવવા માટે દીકરો પિતાના મિત્ર પાસે પરગામમાં વૈદક શાસ્ત્ર શીખવા ગયો. ત્યાં કોઈ માણસ બકરી લઈ આવ્યો, ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન ૦ (૬૬)
જીભ
GOOG
