________________
ભલભલભલwલજી
બસ, એ જ હાલત અજ્ઞાનીના શરણે ગયેલાઓની સમજવી. અલબત્ત .અજ્ઞાની ગુરુ કોઈને પરત નથી, સ્વચ્છેદ છે.
જયારે અજ્ઞાનીની નિશ્રા સ્વીકારનારાઓ સ્વતા નથી, અજ્ઞાનીને પરત છે. પણ એ પરતત્રતાનો કોઈ લાભ એમને ન થાય. સ્વછંદ અજ્ઞાની જે ફળ પામે, એને પરાધીન રહેનારાઓ પણ લગભગ એ જ ફળ પામે.
આ હકીકત છે, માટે જ ઉપદેશમાલામાં શ્રીધર્મદાસ ગણિએ કહ્યું છે કે जं जयइ अगीयत्यो जं च अगीयत्यनिस्सिओ जयइ । वडावेइ गच्छं अणंतसंसारिओ होइ ।
અગીતાર્થ = અજ્ઞાની ભલે ગમે એટલું સંયમ પાળવાનો પ્રયત્ન કરે, ભલે છે અજ્ઞાનીની નિશ્રામાં રહેલાઓ ઉંચુ સંયમ જીવવા પ્રયત્ન કરે, ભલે એ અજ્ઞાની છે આખા ગચ્છની વ્યવસ્થા સંભાળે..... પણ આ બધા અનંતસંસારી થાય
આ બધાનો સાર એ કે
જેનામાં ગીતાર્થતા ન હોય, એને કદી ગુરુપદે સ્થાપવા નહિ. આ અંગે છે. છે ગચ્છાચારમાં ઢગલાબંધ પાઠો આપેલા છે.
ત્યાં તો લખ્યું છે કે અગીતાર્થ અમૃત પીવા આપે, તો પણ ન પીવું અને ગીતાર્થ ? { ઝેર પીવા આપે તો પણ પી લેવું. ગીતાર્થનું ઝેર પણ અમૃત બની રહે છે.
અગ્નિમાં સળગી મરવું પસંદ કરવું, પણ અગીતાર્થની નિશ્રામાં ન છે છે. રહેવું..............
– – ૪ – શિષ્ય : આપની એ વાત સાચી કે અગીતાર્થને ગુરુ ન બનાવવા. પરંતુ જે છે 3 અજ્ઞાનીઓ ગુરુ બને છે, એ કંઈ સાવ અજ્ઞાની નથી હોતા. દીક્ષા બાદ એ
અજ્ઞાનીઓ વર્ષો સુધી ગુરુની સાથે તો રહ્યા જ હોય, એટલે ગુરુની પાસે છે અનેકાનેક અનુભવો મળ્યા જ હોય, ગુરુની વાચનાઓ સાંભળી હોય, તે તે છે પ્રસંગોમાં ગુરુ વડે લેવાતા નિર્ણયો પણ જોયા હોય.... વળી આટલા વર્ષો દરમ્યાન સાવ જ અભ્યાસ ન કર્યો હોય એવું પણ નથી. જ્યારે જયારે જે પાઠો ચાલતા હોય, ત્યારે ત્યારે એમાં બેઠા પણ હોય. ભલે બધું ન સમજાય, પણ સહેલી બાબતો તો સમજાઈ હોય, ભલે પાછળ મહેનત કરી ન હોય, પદાર્થો રૂઢ કરેલા ન હોય, છતાં જે કંઈ થોડું ઘણું જાણ્યું હોય એના આછા આછા સંસ્કાર તો પહેલા જ હોય. “આવું આવું કંઈક આવે છે એવું મનમાં ઠસી ગયું હોય.
ભલભલભલભલજીભાઇ
રૂ૫૦ ગાથાનું સ્તવન છે (૬૪)
