350 Gathanu Stavan

Author(s): Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

Page 42

KGOOG
SOOOO
પરલોકના સુખની તીવ્ર ઈચ્છા રૂપ જો ભાવ-અવિધિ હોય, તો તેઓ પણ = ઝે૨ પરભવમાં
બાકીની તમામ વિધિ પાળે તો ય તેમનો આચાર ગરાનુષ્ઠાન તીવ્ર ઈચ્છા પૂરી કરાવીને એ જીવનું સત્યાનાશ વાળે.
જ્યારે મન જોડ્યા વિના, સદ્ભાવ કે રુચિ વિના, યાંત્રિકપુરુષની માફક જે કંઈ ક્રિયાઓ કરાઈ હોય તે અનનુષ્ઠાન બને. એનાથી માત્ર અકામનિર્જરા થાય, બીજો કોઈ જ ફાયદો ન થાય.
આમ પ્રથમ પ્રકારની ભાવ-અવિધિ
(અ) અભવ્યો,અચ૨માવર્તીઓ અને અમાર્ગાનુસારીઓને હોય (બ) પ્રથમ ભાવ-અવિધિથી બાકીની તમામ વિધિઓ કાં તો નુકસાનકારી કે છેવટે નકામી બને.
(ક) આ ભાવ-અવિધિથી વિષ, ઝેર કે અનનુષ્ઠાન એ ત્રણમાંથી એકાદ અનુષ્ઠાન જ પ્રગટે.
આનાથી- મોક્ષમાર્ગમાં પ્રગતિ ન થાય.
(૨) બીજી ભાવ-અવિધિ છે, અનુષ્ઠાનને ઉચિત ઉપયોગ ન હોવા તે. પ્રતિક્રમણ વખતે સૂત્રોમાં-અર્થોમાં ઉપયોગ હોવો જોઈએ, તે ન હોય.
બેતાલીસ દોષની ગવેષણા
ગોચરીમાં વહોરવાની ક્રિયામાં - નીચે જોવામાં ક૨વામાં ઉપયોગ હોવો જોઈએ, તે ન હોય.
આમાં
જીવ માર્ગાનુસારી બન્યો હોય, ક્રિયા પ્રત્યે આંશિક પણ સદ્ભાવવાળો બન્યો હોય, આચારો પ્રત્યે લેશથી પણ અહોભાવ ઉંડે ઉંડે પણ પ્રગટ્યો હોય એ જીવમાં પ્રથમ પ્રકારની અવિધિ નથી. આ જીવ જો પ્રતિક્રમણ - ગોચરી વગેરે ક્રિયાઓ કરે, પણ એમાં એનો ઉપયોગ ન રહેતો હોય...... તો એનું એ અનુષ્ઠાન તંદ્વેતુ અનુષ્ઠાન બને. અર્થાત ધીમે ધીમે આ જીવ અમૃત - અનુષ્ઠાનને, સર્વોત્કૃષ્ટ અનુષ્ઠાનને પ્રાપ્ત ક૨ના૨ો બને.
જો માર્ગાનુસારી જીવને ક્રિયામાં સદ્ભાવાદિ સાથે એકાગ્રતા પણ ટકે, ઉપયોગ પણ ટકે તો એ જીવ અમૃતાનુષ્ઠાનનો માલિક બને.
આમાં વળી દરેકે દરેક અનુષ્ઠાનના પેટા વિભાગો અસંખ્યપ્રકારના છે. કેમકે અધ્યવસાયો અસંખ્ય પ્રકારના હોય છે. દા.ત. આલોકસુખની તીવ્ર ઈચ્છા પણ બધાને એક સરખી ન હોય, કોઈને એકદમ ઓછી તો કોઈને ઘણી વધારે. ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન (33)
GOOG
RO