________________
યતિલક્ષણ સમુચ્ચય પ્રકરણ
કરવાથી બીજાના વચનનું ભાવથી પાલન થઇ જાય છે. કોઇ એકના વચનનો ભાવથી ત્યાગ કરવાથી બીજાના વચનનો ભાવથી અવશ્ય ત્યાગ થઇ જાય છે.
૧૮૭
ગાથા-૧૪૭-૧૪૮
જેમ કે-ઓધનિર્યુક્તિમાં કહ્યા પ્રમાણે ગ્લાનસેવા કરનારે તીર્થંકરવચનનું પાલન કરવામાં આચાર્યવચનનું દ્રવ્યથી પાલન નથી કર્યું, પણ ભાવથી કર્યું જ છે. એ રીતે કોઇ સાધુ બિમાર પડે ત્યારે ગુરુ તેને આધાકર્મિક આહાર સેવનની આજ્ઞા કરે છે. અહીં આધાકર્મિક આહાર સેવન કરનારે તીર્થંકરવચનનું દ્રવ્યથી પાલન કર્યું નથી, પણ ભાવથી કર્યું છે. (૧૪૬)
जिणकप्पाइपवित्ती, गुरुआणाए विरोहिणी न जहा । तह कज्जंतरगमणे, विसेसकज्जस्स पडिबंधो ॥ १४७ ॥ जिनकल्पादिप्रवृत्तिर्गुर्वाज्ञाया विरोधिनी न यथा । तथा कार्यान्तरगमने, विशेषकार्यस्य प्रतिबन्धः ॥ १४७॥
જેવી રીતે જિનકલ્પનો સ્વીકાર વગેરે પ્રવૃત્તિ ગુર્વાશાની સાથે વિરોધવાળી નથી, તેવી રીતે અન્ય કાર્ય માટે જવામાં વિશેષ કાર્યનો પ્રતિબંધ નથી=નિષેધ નથી.
વિશેષાર્થ:- અહીં તાત્પર્યાર્થ એ છે કે આચાર્યના કાર્ય માટે જતો સાધુ ગ્લાનની સેવામાં રોકાઇ જાય તેમાં ગુર્વાશાનો વિરોધ નથી. સ્થવિરકલ્પનું પાલન સામાન્ય કાર્ય છે, અને જિનકલ્પનું પાલન વિશેષ કાર્ય છે. અહીં જેમ જિનકલ્પસ્વીકારરૂપ વિશેષ કાર્ય ગુર્વાશા સાથે વિરોધવાળું નથી, તેવી રીતે આચાર્યની આજ્ઞાથી અન્ય કાર્ય માટે જતો સાધુ ગ્લાન સેવારૂપ વિશેષ કાર્ય કરે તો તેનો નિષેધ નથી=ગુર્વાજ્ઞાની સાથે તેનો વિરોધ આવતો નથી. (૧૪૭)
भावस्स हुणिक्खेवे, जिणगुरुआणाण होइ तुल्लत्तं । सरिसं णासा भणियं, महाणिसीहंम्मि फुडमेयं ॥ १४८ ॥
