Swopagnyashabda maharnavnyas Bruhannyasa Part 5

Author(s): Hemchandracharya, Lavanyasuri
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

Page 228

२१६
श्रोसिरहेमचन्द्रशम्दानुशासने पञ्चमोऽध्यायः ।
[पा० ३, सू० ६१.]
-
___ श०म० न्यासानुसन्धानम्-भृगो० । 'भृग भरणे" | रोधात् तद्वारणात् ! "अज क्षेपणे च" चकाराद् गतौ, • "टुहुभंगुक पोषणे च" चकारा धारणे, अतोऽनेन स्त्रियां | सम्पूर्वादतो विगृह्योदाहरति- समजन्त्यस्यामिति- भावे क्यपि तागमे , च-भरणं- भत्येति । पदकृत्यं समज्या। पति-पदिम्यामुभाभ्यां प्रत्ययस्येष्ठत्वेन तत्सं
पृच्छति-- नाम्नीति किमिति, उत्तरयति- भृतिरिति- ग्रहोपायमाह- 'निपनिषद' इति संहितानिर्देशात् 5 अत्र नामत्वाभावादस्याप्रवृत्त्या "स्त्रियां क्तिः" [५. | पतेः पदेश्च ग्रहणमिति- कृतसन्धिनिर्देशेन हि तकारस्य 40
३.६१.] इति क्तिः । भावानुवृत्तावत्यं दर्शयति- | दकारस्य वा स्थाने नकार इति विनिगमकाभावादुभयो• भाव इत्येव-भ्रियत इति-भार्या वधरिति-अत्र ग्रहणं सिद्धमिति भावः । "पत्लु गती" निपतन्त्यस्या, "ऋवर्ण ०" [५.१.१७. 1 इति कर्मणि घ्यणि वृद्धिः, | मिति-निपत्या । "पदिच गतो" निपद्यन्तेऽस्यामितिआप् च ।। ५. ३.६८. ॥
निपद्या। "षद्ल विशरणगत्यवसादनेष" अतो भावे
ऽधिकरणे च विगृह्योदाहरति--निवदनं निषीदन्त्य-45 10 समज-निपन्निषद्-शीङ्-सुग-विदि-चरि-मनीणः स्यामिति वा-निषद्या, "सदोऽप्रते:०" [ २. ३. । ५. ३. ६६.
| ४४. 1 इति सस्य षत्वम् । "शी स्वप्ने" शेरतेऽस्यात० प्र०- योगविभागाद् भाव एवेति निवृत्तम् ।। मिति- शय्या, "डिति यि शय्" [ ४. ३. १०५. ] एभ्यः परो नाम्नि मावाकोः स्त्रियां क्यप भवति ।। इति शयादेश: शीङ इति ज्ञेयम् । अत्राधिकरणे प्रत्ययः।
समज- समजन्त्यस्यामिति- समज्या । निपनिषदेति षंगट अभिषवे" भावेऽधिकरणे च विगृह्योदाहरति-50 15 संहितानिर्देशात् पतेः पदेश्च ग्रहणम्, निपतन्स्यस्यामिति- सवनं सुन्वन्त्यस्यामिति वा-सुत्या ! "हस्वस्य तः
निपत्या, निपद्या निषद-निषदनं निषीदन्त्यस्यामिति | पित्कृति" [४.४.११३.] इति तागमः, एवमन्यत्रापि । वा-निषद्या। शी-शेरतेऽस्यामिति-शय्या। सुग-सवनं भावेऽधिकरणे करणे च विगृह्योदाहरति-वेदन विदन्ति सुन्वन्स्यस्यामिति वा- सुत्या। विद्-- वेदनं विदन्ति तस्यां तया वा । तमिति-विद्या, अनेन तस्यां तया वा हिताहितमिति-विद्या । चर-चरणं चरन्ति विदक ज्ञाने" इत्यादादिकस्य ग्रहणं संज्ञात्वेन, संज्ञायाश्च 55 20 अनयेति वा-चर्या । मन्-मननं मन्यतेऽनयेति वा-मन्या। | निता वत्तित्वादिति न "विदलती लाभे" इति लाभार्थ
इण- अयनमेत्यनयेति वा-इत्या । नाम्नीत्येव-संवीतिः, निपत्तिः, निषत्ति: HEER
कस्य "विदिच् सत्तायाम्" इति सत्तार्थकस्य "विदिप
विचारणे" इति विचारार्थकस्य वा ग्रहणमिति फलितम् । श० म० न्यासानुसन्धानम्-समज० । 'अज क्षेपणे
"चर भक्षणे च' चकाराद् गती, अतो भावे करणे च । च" चकाराद् गतो, योगविभागाद भाव पवेति विगृह्योदाहरति-चरणं चरन्ति अनयेति वा-चर्या । 60 25 वृत्तमिति-- भृगोऽप्यत्रैव निर्देशे एके व सूत्रेण सिद्ध योग- एवं "मनिच ज्ञाने" इत्यस्य मननं मन्यतेऽनयेति वाद्वयविधानेन ततो वैलक्षण्यं सूच्यत इति पूर्वस्य भावमात्रे मन्या, गलपार्श्वस्थशिराया नाम, तयैव हि जनो वि. प्रवृत्तावप्यस्याकर्तरि कारकेऽपि प्रवृत्तिरिति भावः । भाव- .
चारयति, अवबुध्यते वा। "इंण्क् गती" अयनमेत्यनपदमात्रस्यानुवृत्तावपि तस्यार्थान्तरल्यावर्तनार्थत्वस्य पूर्व
येति वा-इत्या इति- अत्र तागमः, 'इत्या' इति शिमुक्ततया 'भाव एव' इत्यर्थपरत्वं लब्धमिति तत्संस्कारेण | बिकाया मनुष्यवाह्यचतुरस्रयानावशष
बिकाया मनुष्यवाह्यचतुरसयानविशेषस्य नाम । नाम्नी-65 30 भाव एवेति कथितम् । यद्यपि प्रयोगानुरोधादधिकरण- त्यस्यानुवृत्तावत्यं दर्शयितुमाह- नाम्नीत्येवेति, सम्पू
मात्रेऽयं प्रत्ययः, भाष्येऽपि- "क्यविधिरधिकरणे च" दिजःक्तौ "अघजक्य." { ४. ४. २. 1 इति वीभावेइत्युक्तम् [३. ३. ६६.] सूत्रे, अतो नान्यत्र कारके प्रवर्तते, संवीतिः, निपूर्वात् पते: पदेर्वा क्तो-निपत्तिः, निपूर्वात तथापि पूर्वमनुवर्तमानेन भावाकोरिति पदेनवाधिकर-: सदेः क्तो "सदोऽप्रले०" [ २. ३. ४४. ] इति सस्य षे
णेऽपि भविष्यत्येवेति नाधिकरणे पृथग विधानमावश्य- च-निषत्तिरिति, "अघोषे प्रथमोऽशिट:" [१.३.70 35 कम् । न चान्यत्र कारकेऽपि स्यादिति वाच्यम्, लक्ष्यानु- ५०. ] इति दस्य तः ।। ५. ३. ६६. ।।