________________
ભક્તની ભક્તિધારામાં આંસુ જ આંસુ છે. હકીકતમાં, પોતાની આંખોમાંથી નીકળતાં આંસુના રેલાતા પ્રવાહમાં જ ભક્તને વહેવાનું હોય છે.
‘તુમે છો દયાસમુદ્ર રે, તો મુજને દેખી,
દયા નથી શ્ય આણતાં એ. ૩૪’
પ્રશ્ન થાય કે બાળક પર શું મા દયા કરે ? બાળકને એ ચાહે, પ્રાણાર્પણથી વહાલ આપે; બાળક પર દયા....? નારદના ભક્તિસૂત્રમાં એક સરસ સૂત્ર આવે છે : “વેચત્રિયત્વાન્ત ॥'પ્રભુને દીનતા ગમે છે. કેમ ? શા માટે ? શા માટે પ્રભુને પોતાનું બાળક દીન-હીન હોય તે ગમે ?
દીનતાનો અર્થ છે અહીં ઓગળી જવું. પીગળી જવું. ભક્ત ઓગળે, પીગળે, રડે; પ્રભુની કૃપાધારાને ખૂબ વેગથી એ ઝીલી શકે.
-
ભક્તની ભીનાશ ક્યારેક વિતૃષ્ણામાં પણ – નિરાશામાં ફેરવાય છે. તેને લાગે છે કે પ્રભુ પોતાના પર ધ્યાન નથી આપતા. એ લયમાં એ શું કહેશે પ્રભુને ? :
મરુદેવી નિજ માય રે, વેગે મોકલ્યાં,
ગજ બેસારી મુક્તિમાં એ. ૩૮
ભરતેસર નિજ નંદ રે, કીધો કેવળી,
આરીસો અવલોકતાં એ. ૩૯’
પ્રભુ ! આદિનાથ દેવ ! મરુદેવાજી તમારી માતા. તમે એમને સહેજ પણ કષ્ટ વિના હાથીના હોદ્દેથી જ કેવળી બનાવી મોક્ષે મોકલ્યાં... ભરત ચક્રવર્તી તમારા પુત્ર. તેમને તમે આરીસા ભુવનમાં દર્પણમાં પોતાનું રૂપ જોતાં કેવળજ્ઞાની બનાવી દીધા.
સમાધિ શતક
|
૬
