________________
33
नमो वीर जिनेश्वरं. ३ प्रकाशतां प्रभु ध्यान ध्यातां, ध्येय गुणकर शोभितं, सर्व वांछित पूरे जिनवर नमोवीर जिनेश्वरं. ४ जिनराज सुख भगवान दिलभर, त्रैलोकय दीपक शिवकर, आनंद परमानंद पावे, नमो वीर जिनेश्वरं. ५
(83) परमानंद विलास भास, शासन छे जेहनु; वरस सहस अकवीश, वहालुं छे तेहगें. १ श्री महावीर महीअल करुं, पण समता धारी; जोश कबहु न लेखवे, सहुने हितकारी. २ बहु अतिशय लीलावती, करता जन प्रसन्न ब्रह्मचारी चुडामणी, जस नही विषयनो संग. ३ गुरु पासे भण्या नहीं, पण सघलं जाणे; निंद विना परमेश्वरा, सुख सघळा माणे. ४ रजत मणी हेमगढ वसे, नही परिग्रह पास; चामर छत्र विंजावता, निष्परिग्रह भास. ५ सेवा करावे सहु भणी, नाम धरावे साधु; आध धरामण को नहि; सूक्ष्म निराबापुं. ६ राग नही पण भोगवे, सवि वस्तुनां मर्म; कर्म नहि पण सवितणा, कहे कर्मना धर्म. ८ निर्मादिक लीला कही, शर्म तणो नहि पार; तस गुण दाखवी नही शकुं, जो होय जीभ अपार. ६ जिनवर बिंबने पूजतां, होय शतगणुं पुन्य; सहसगणुं फल चंदने, जे लेपे ते धन्य. १० लाख गणुं फल कुसुमनी, माला पहेरावे; अनंत घणुं फल तेहथी, गीत गान करावे. ११ तीर्थंकर पदवी वरे, जिन पूजाथी जीव; प्रीति भली ओम लेखवे, स्थिरता पणे अतीव. १२ जिन प्रतिमा जिन सारीखी, श्री सिद्धांते भाखी; निक्षेपा सहु सारीखा, थापना तेम दाखी. १३ त्रण काले त्रिभुवन माहे, जे करतां पूजन जेह; दर्शन केरुं बीज छे, जेहमां नहीं संदेह. १४ ज्ञान विमल कहे तेहने, होय सदा सुप्रसन्न; अह जीवित फळ जाणीये, तेहि ज भविजन धन्य. १५
(84) पावापुरी पधारीया, चरम जिनेश्वर वीर; मेरु गिरि सम धीर जे, सायर वर गंभीर. १ हस्ति पाळ राजा तणी, लेखन शाळा जेह; चरम चोमासु तिहां वस्यां, भींजे भाव संदेह. २ सोल पहोर देई देशना, करी भविक उपकार; कार्तिक अमावास्या तिहां, पाम्या मुक्ति निस्तार. ३ कल्याणक विधि साचवे, सुरवर सुरपति साथ; नंदीश्वर उत्सव करे, तरवा भवोदधि पाथ. ४
