________________
530
धरावो रे. पजुषण० ६ घर को जावो रात्रि जगावो, ज्ञान की भक्ति करावो रे, सवि शहेर में फिरकर गुरुके पास लावो रे. पजुषण० ७ कल्पसूत्र की पूजा करके, वाचना को सुणलो रे, मधुरी वाणी गुरु मुख प्राणी अमृत पिलो रे. पजुषण० ८ जिन चरित्र और पटावली, समाचारी भावे रे, तीन अधिकार आदी से सुन लो, मुगति मे जावो रे. पजुषण० ६ अट्ठाई उपवास करो, भवि, वडा कल्पनो छट्ट रे, संवत्सरीनो अट्टम तेलो करीने, बारसा सांभलो रे. पजुषण० १० मूल पाठ को एक सुणीने, चैत्य प्रवाडी जाणे रे, मोहन मुद्रा जिनवर निरखी, अति हरखावो रे. पजुषण० ११ आयम अमारो पडह बजाणे, दान सुपात्रे देवो रे, अनुकंपा कर जीवो उपर प्रेम जगावो रे. पजुषण० १२ नवविध बह्म गुप्ति को धारो, भावना मन शुद्ध भावो रे, दोय टंकना पडिकमणो करीने पाप गमावो रे. पजुषण० १३ संवत्सरी पडिक्कमणो करीजे, जीव चौराशी कमावो रे, अपराधो को माफी देकर अति हरखावो रे. पजुषण० १४ तिवरी गाम चौमासो रहकर, पर्व पजुसण किधा रे, संवत उन्नीस एसी वरसे उदयरत्न गुण गाया रे. पजुषण० १५
( 36 ) पर्युषण पर्वनुं स्तवन
प्रभु वीरजिणंद विचारी, भाख्या पर्व पजुषण भारी, आखा वर्षमां ते दिन मोटा, आठे नहीं तेहना छोटा रे, ए उत्तम ने उपकारी. भाख्या० १ जैम औषधिमांहे कहीये, अमृतने सारुं कहीये रे, महामंत्र नवकार वली. भाख्या० २ वृक्षमांहे कल्पतरु सारो, तेम पर्व पजुषण धारो, सूत्र मांहे कल्प भवतारुं. भाख्या० ३ तारा गणमां जेम चंद्र, सुरवरमांहे जेम इन्द्र, सतीओ मां सीता नारी. भाख्या० ४ जो बने तो अठ्ठाई कीजे, वली मासक्षमण तप लीजे, सोल भतानी बलिहारी. भाख्या० ५ नहीं तो चोथ छट्ठ लहीये, अट्ठम करी दुःख सहीये रे, ते प्राणी जूज अवतारी. भाख्या० ६ ते दिवस राखी समता, छोडो मोह माया ने ममता रे, समतारस दिलमां धारी. भाख्या० ७ नव पूर्व तणो सार लावी, जेणे कल्पसूत्र बनावी रे, भद्रबाहु अनुसारी. भाख्या० ८ सोना रूपानां फूलडा भरीये, ए कल्पनी पूजा करीए रे, शास्त्र अनुपम भारी. भाख्या० ६ सुगुरु मुखथी ते सार, सुणे अखंड
ए
