________________
202
मारे मुरखो. तम० २ हाली है। गलीये गलीये
पायो...॥६॥ अम उदय कहे उवज्झाय, पूजो श्री ऋषभना पाया, जेणे आदि धर्म ओळखाया, ॥७॥ इति (9) ऋषभदेव स्वामीनुं अखात्रीजनुं (राग : वासी दिल्ही रे)
श्री जिन वनमा जई तप करे, फर्या मास छ मास, तप तपता रे पुर मांही, आव्या वहोरवा काज; प्रथम जिनेश्वर पारणे० १ विनिता नगरी रळीयामणी, करता श्री जिनराज, गलीये गलीये रे जो फरे, वहोरावे नहीं कोई आहार. प्रथम० २ हाली हालेरुं फेरवे, बळद धान्य ज खाय, हाली मारेरे मुरखो. ते देखे जिनराय. प्रथम० ३ शींकली सारीरे शोभती, करी आपे जिनराज, बळदने शीका बंधावीआ, उदये आव्या ते आज. प्रथम० ४ हाथी घोडाने पालखी, लावी कर्या हजुर, रथ शणगार्या रे शोभता, ल्यो ल्यो केवळी शूर. प्रथम० ५ थाळ भर्यो सग मोतीडे, घुमर गोरडी गाय, वीरा वचने रे घणं करे, ते ले नहि लगार; प्र० ६ विनिता नगरीमा वेगशें, फरता श्री जिनराय, शेरीये शेरीय जो फरे, आपे नहीं कोई आहार. प्रथम० ७ हरीश्चंद्र सरीखो रे राजवी, सुतारा सती नार, माथे लीधो रे, मोरीयो, नीज घेर पाणीडां जाय. प्रथम० ८ सीता सरखी रे महासती, राम लक्ष्मण दोय जुद्ध, कर्मे किधां रे भमतडां, बार वरस वन दूर. प्रथम० ६ कर्म तो केवळीने पड्यां, मुक्या लोहीज थाम, कर्मथी न्यारारे जे हुवा, पहोंच्या शिवपुर ठाम. प्रथम० १० कर्मे सुधाकर सुरने, भमतो कर्यो दिन रात, कर्मे करणी जेवी करी, झंपे नहीं तिलमात्र. प्रथम० ११ विनिता नगरी रळीयामणी, मांही छे वर्ण अढार, लोक कोलाहल घणो करे, कंईन ले महाराज. प्रथम० १२ प्रभुजी तिहां फरता थका, मास गया दश दोय, त्यां कने अंतराय तुटशे, पामशे आहारज सोय. प्रथम० १३ श्री श्रेयांस नरेसरु, बेठा गोख मोझार, प्रभुजीने फरतारे नीरखीया, वहोरावे नही कोई आहार. प्रथम० १४ श्री श्रेयांस नरेसरु, मोकल्या सेवक सार, प्रभुजी पधारो रे प्रेमशं, छे सुझतो आहार. प्रथम० १५ सो दश घडां त्या लावीया, शेरडी रसनो रे आहार, प्रभुजीने वहोरावे प्रेमशुं, वहोरावे उत्तम भाव. प्रथम० १६ करपात्र ज तिहां मांडीया, इक्षुरस अकधारा, छांटो ओक न भुमि पडे, चोत्रिश अतिशय सार. प्रथम० १७ प्रथम पारणुं तिहां कर्यु, देव बोल्या
