Jindattakhyana Dwaya

Author(s): Sumtisuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 26

प्रस्तावना
१३ साथे रहे छे ते ज उद्यानमां विमान उतायें. त्यां विश्वस्तपणे अंगारवती निद्राधीन थाय छे. जिनदत्त घधी पत्नीओ एकत्रित थई ते सारं थयुं, अंगारवतीने पण अहिं मूकी रूप बदली आ नगरीमां ज रही प्रसंगोपात्त प्रकट थर्बु ठीक छे, आ त्रण सरखा दुःखवाळी होवाथी परस्पर प्रेमपूर्वक वर्तती थशे, एटले भविष्यमा गृहकलह नहिं थाय' आम विचारी अंगारवतीने छोडी प्रयोगथी पामनरूप धारण करी नजीकमां संताई रहे छे.
रात्रीना अंतभागमां जागृत थयेली अंगारवती जिनदत्तने न जोवाथी विलाप करे छे. तेनो विलाप सांभळी विमलमति अने श्रीमती 'आ कोई अमारा जेवी ज दुःखी छे, तेने शान्त करीए' एम विचारी तेनी पासे जईने हकीकत पूछे छे. अंगारवती सर्व बीना कहे छे. श्रीमतीए कह्यु'मारा पतिनी साथे सर्व हकीकत मळती आवे छे, फक्त तेओ जैन हता एटलं ज नहिं पण तेमणे भने जैनधर्मिणी बनावी हती अने आनो पति बौद्ध हतो एटलो ज तफावत छे. 'विमलमतिए 'हशे कोई' एम कही अंगारवतीने कयु-'तुं पण अमारी साथे ज रही धर्मानुष्ठान कर.' 'एकली कन्याए पिताने घेर जवु ठीक नहिं एम विचारी अंगारवती त्यां ज रहे छे.
जिनदत्त वामनक बनीने गीत - वाधना विनोदथी चंपा नगरीना माणसोने दिन-प्रतिदिन मुग्ध करे छे. त्यांनो राजा तेना विज्ञानथी रंजित थई तेने रोजना सो द्रम्म आपे छे.
एक दिवस राजसभामां 'विमलमति श्रीमती अने अंगारवती आ त्रणे य महासतीव्रत पाळे छे अने कोई पण पुरुषनी साथे हसती बोलती नथी' एवी प्रशंसा सांभळी राजानी आज्ञा लई वामनक त्यां जईने पहेले दिवसे पोतानी ज कथा आरंभथी विमलमतिना त्याग पर्यंत, बीजे दिवसे समुद्रावतरणपर्यंत अने त्रीजे दिवसे अंगारवतीपरिहारपर्यंत कही, ते त्रणेनी साथे सहास्य वातोलाप करी सर्वने विशेष मुग्ध करे छे. रतिसुंदरी परिणयन
___एकदा राजानो हाथी मदोन्मत्त बनी आलानस्तंभ तोडीने आखी चंपानगरीने भयग्रस्त करे छे. ते हाथीने कोई पण काबुमां लई शकतुं नथी. ज्यारे राजाए अर्ध राज्य अने कन्या आपवानी जाहेरात करवा छतां तेने वश करवा कोई तैयार न थयुं त्यारे वामनक राजानी आज्ञा लई तेने वश करी फरी तेना स्थाने बांधे छे..
आवा गुणी छतां कुरूपने पोतानी पुत्री आपवा माटे राजाने चिंता थतां तेणे 'कदाच मूळरूप छुपावनार कोई विद्यासिद्ध पुरुष होय' एम चितवी वामनकने कह्यु-हुं तमारा वडिलना स्थाने छु, माटे मारी समक्ष तमारे सत्य छपावq न जोईए, तमे तमारा चरित्रथी कोई सिद्धपुत्र लागो छो. तो साची हकीकत जणावो.' वामनके अवसर जाणी पोतानुं सर्व चरित्र कयु. पछी राजानी प्रेरणाथी विमलमति, श्रीमती अने अंगारवतीने बोलावी तेम ज अशोकश्री अने पृथ्वी शेखरने तेमना नगरमाथी लावी वामनक पोतानुं यथास्थित स्वरूप यथाविधि प्रकट करे छे. त्यार बाद जिनदत्त अने रतिसुंदरीनें उत्सवपूर्वक लग्न थाय छे. अशोकश्री अने पृथ्वीशेखरने खस्थाने पहोंचाडवामां आवे छे.
___अर्धराज्य अने चारपत्नीओनुं सुख भोगवतां एक दिवस जिनदत्त वसंतपुरमा पोताना पिताजीने त्यां'माणसो द्वारा छप्पन करोड द्रव्य मोकली पोतानी कुशळवार्ता जणावे छे. ते माणसोए पाछा आवीने माता-पिताना पुत्रवियोगना दुःखनी जाण करतां जिनदत्त चंपानगरीना