Jindattakhyana Dwaya

Author(s): Sumtisuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 97

जिनदत्तस्य स्वगृहे पुनर्गमनम्। [१७७-१८६ ] अभया पसंतउरउआणवरें समागओ सुहंकरो नाम आयरिओ। सो य चउनाणी भयवं । गच्छन्ति धन्दणवतियाए नागरलोगा । कहियं उवरोहिएण जिणयसस्स जहा-समागओ उजाणम्मि भयवं सुहंकरायरिओ। चिंतियं जिण[५० २४.१ यत्तेण-गच्छामि भयवओ समीवं, पुच्छामि पुवभववइयरं, केणेरिसं दुक्खं अणुहवियं पुणो पत्ता महारिद्धी । तओ [निग्गओ] विमलमती-सिरिमती-अंगारवती-विलासवतीसमेओ बहुपरियणेण । दिह्रो भयवं ससि वसाहुगणपरियरिओ साहहिं । तओ पाहिणी काउं सबेहिं वंदिओ, पच्छा कयं सयलसाहूणं वंदणयं । उवविट्ठाई रिसिपुरओ । पारद्धा भयवया धम्मकहा
भूएसु जंगमत्तं तम्मि य पचिंदियत्तमुक्कोसं । तत्तो वि य माणुस्सं माणुस्से आरिओ देसो॥ १७७ आरियदेसे वि कुलं' कुले पहाणम्मि जाति मुकोसा। तीए स्यसमिद्धी रूए वि बलं पहाणयरं ॥
१७८ होति बले वि य जीयं जीए वि पहाणयरं विण्णाणं । विण्णाणे सम्मत्तं सम्मत्ते सीलसंपत्ती ॥
१७९ सीले खाइयभावो खाइयभावे वि केवलं नाणं ।
केवलिए पडिपुग्ने पत्ते परमक्खरे मोक्खो ॥ ता दुलहाणि एयाणि पन्नरस ठाणाणि । अपरं
जातिविसुद्धं भुवणम्मि पाय २४.२ ]डं गुणसएसु सुमहग्धं ।
माणिकं पि व लब्भति कहिं पि मणुयत्तणं दुलहं ॥ १८१ मणुयसणे वि दुलहा धम्मायरिया । जेण
न हि तत् कुरुते माता न पिता न कलत्र-बन्धुजनवर्गाः(गः)।
यत् कुर्वन्त्याचार्याः हितोपदेशेन सत्त्वानाम् ॥ ता तुम्हेहि पत्ता एस सामग्गी । तथा चोक्तम्सम्प्राप्य मानुषत्वं संसारासारतां च विज्ञाय । हे जीव ! किं प्रमादाद् न चेष्टसे शान्तये सततम् ॥ ननु पुनरिदमतिदुर्लभमगाधसंसारजलधिप्रपतितं(जलनिधौ पतितं !)। मानुष्यं खद्योतक-तडिल्लताविलसितप्रतिभम् ॥
१८४ आहार-संज्ञा-भय-मैथुनं च सामान्यमेतत् पशुभिर्नराणाम् । धर्मो नराणामधिको विशेषो धर्मेण हीनाः पशुभिश्च तुल्याः ॥ १८५ धनदो धनार्थिनां प्रोक्तः कामिनां सर्वकामदः । धर्म एवापवर्गस्य पारम्पर्येण साधकः ॥
१८६ .वरेण समा प्रतौ। २ 'कुलं पहाणं कुले' प्रतौ ।