Jindattakhyana Dwaya

Author(s): Sumtisuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 85

जिनदत्तस्य श्रेष्ठिप्रपञ्चेन समुद्रपतनम्। [९८-१०२] नियमंडलं चयंता पडंति तुंगसणं न पार्वति ।
सयलजणे हसणीया हुंति नरा थेरिथणय छ । ९८ जेण- किं ताएँ सिरीए पीवराएँ जा होइ अन्नदेसम्मि ।
जा य न मित्तेहिँ समं जा य (जं च) अमित्ता न पेच्छति ॥ ९९ पियमित्तविरहियाणं जा लच्छी होइ अण्णदेसम्मि ।
अचंतसुंदरा वि हु न कुणइ मणनिव्वुई तह वि ॥ १०० तओ विसज्जाविया राइणो कण्णगा एकवीसकोडीमोल्लालंकारेणालंकियदेहा । पूजिऊण कुमारं, दाऊण य बहुयं दत्वं, दासचेडीजुयलयं च पेसियं । कुमारेण वि कया सा जिणधम्मपरायणा । दंसियं साहुणिनेवच्छं । तओ पुच्छिय महाराय जणणिं च आरोवियसयलदवो सपरिवारो चडिओ कुमारो वणियबोहित्थे । दिण्णो य अग्यो । पुणदंसणं भणियं भणिय नियत्तो राया।
~ जिनदत्तस्य श्रेष्ठिप्रपञ्चेन समुद्रपतनम् । - इयरेहिं पि वाहियं जाणं । जाव पत्तं समुद्दमझे, ताव चंचलत्तणओ इंदियाणं, अनिरूवियकारित्तणओ विसयाणं, उवलुद्धो रायधूयाए उवार सेट्ठी । चिंतियं च तेणं-जाव एस जीवए न ताव मं एया इच्छइ ति, ता उवाएण वावाएमि त्ति । तओ भिन्ना नियपुरिसा- 'जइ कोइ वक्खरो पडति ता मा उत्तारेसह तुम्हे, महग्यो भारमोल्लो वि । तेहिं भणियं- 'एवं' ति । तओ पत्तियं किंचि महग्घमोल्लं भंडं ति । हाहारवो कओ। तओ भणिया कुमारेण [प० १३. २]'भो भो आडत्तिया! उत्तरउ कोवि ।' तीए (तेहिं ) भणियं- 'कोऽभिपलियाए चियाए अत्ताणयं खिवति ?' कुमारेण भणियं - 'अहं ओयरामि, ओयारेह वरतं ।' तओ ओयारिओ वरत्ताए । छिन्ना असिधेणुए वरत्ता सेट्टिणा । गओ महावेगेण बोहित्थो थेवं भूमिभागं । आढत्ता उवलभेउं रायधूया । अक्खिओ वुत्तंतो'मया एसो वावाइओ' त्ति । तीए भणियं- 'तुम्भे चेव पहाणा एत्थ। किंच
जं जंपंति सुपुरिसा तं चिय पमुहे करेंति पडिवनं ।
रयणायर व वेला कालेण वि जं न लंघति ॥ १०१ अन्नं च
पडिवन्नं जं च कुलुग्गएहिं, तं जंमह वि न वीसरइ । सब्भाउ समप्पइ तइय पर, जइयहं जीविउ नीसरह ॥ १०२
. १ पुनदर्शनं देयम् इत्येवंरूपां भणिति भणित्वा। २ रहसि भणिताः ।