________________
આમ રચયિતાએ પ્રથમ ભાગમાં એટલે કે પૂર્વાર્ધમાં વિનનિવૃત્તિ માટે ઇષ્ટદેવને નમસ્કાર અને ઉત્તરાર્ધમાં ગ્રંથનો વિષય દર્શાવ્યો છે. ઉપરાંત કર્તાને અને આ સાંભળનારને મોક્ષ પ્રાપ્તિનું ફળ દર્શાવ્યું છે. અન્ય તીર્થકરોને નમસ્કાર કરવાના બદલે શ્રી નેમિનાથને નમસ્કાર કરવામાં શીલનું પ્રાધાન્યપણું સૂચવે છે.
પછીના પદ્યમાં કહેલી વાતનો સાર એવો આપી શકાય કે નિષ્કપટપણે શીલ પાળવાથી આ ભવને વિશે લક્ષ્મી, યશ, ઐશ્વર્યપણું, પ્રાધાન્યપણું અને આરોગ્ય, કાર્યોમાં સફળતા તેમજ પરલોકને વિશે ત્રણ ભુવનના લોકોએ જેમને નમસ્કાર કર્યા છે, એવા કર્મથી મુક્ત, શીલવ્રતધારી મનુષ્ય અને દેવતાઓની સમૃદ્ધિ ભોગવીને મોક્ષસુખ પામે છે.
આ રીતે દૃષ્ટાંતરૂપ કથાઓનો પ્રારંભ થાય છે. હવે જે કથાઓનું નિરૂપણ કરવાનું છે તે કથાઓ થોડી ટૂંકમાં કહેવાનો ઉપક્રમ છે તો
ક્યારેક મુદ્દાઓના રૂપે જણાવી છે. ગુણસુંદરી અને પુણ્યપાલની કથા
જંબૂઢીપની દક્ષિણ દિશામાં ભજિલપુર નગરમાં અરિકેસરી રાજાકમલમાતા નામે પટ્ટરાણી - ધર્મ - પ્રાર્થનાના પરિણામે ગુણવાન સુશીલ પુત્રીની પ્રાપ્તિ - નામ ગુણસુંદરી - ચોસઠ કલામાં નિપૂણ - માતાની આજ્ઞાથી પિતાની પાસે તેમના ચરણે વંદન કરવા સભામાં જવું – સાક્ષાત્ સરસ્વતીનું રૂપ - અરિકેસરી ગર્વિષ્ટ રાજા – પ્રજાને તુચ્છ ગણે – કહ્યું : “હું પોતે ઇન્દ્રરૂપ છું, મારા કારણે તમે સૌ દેવલોક જેવું સુખ ભોગવો છો - પૃથ્વી પર આ અનુભવ કોના કારણે ?” લોકો – “હે સ્વામીનું, બધું આપના કારણે” - ગુણસુંદરીનો વિરોધ - “વ્યક્તિ નહીં, કર્મના કારણે” – રાજાનું ગુસ્સે થવું - મંત્રીની સલાહ છતાં ન માનવું - ખોળામાંથી ગુણસુંદરીને ઉતારી
