________________
૨૪ દીવાલે લખાવી – આ ઘટનાનું બનવું – દીકરી થતા જિનાલયે દર્શન - જાતિસ્મરણ જ્ઞાન - બુદ્ધિસાગર પાસે ઘોડો હતો – રાજાની માગણી બચ્ચા માટે - તેથી ઘોડી મોકલી - દીકરીની ના – “જે બીજ વાવે તેનો હક – ઘોડો મારા પિતાનો માટે વછેરાં પણ અમારાં” – વાતની રાજાને ખબર પડી - ભુનવવાનંદાએ પિતા બુદ્ધિસાગરને પોતાનો પૂર્વભવ જણાવ્યો – રાજાને નવાઈ – દીકરી પંડિતા લાગે છે – તેની સાથે લગ્ન માટે માગણી - દીકરીની શરત - “હું રાજાના પગ ચંપાવું, મોજડી ઉપડાવું પછી જ ઘેર આવીશ.”
ભુનવવાનંદાનું પિતાને સમજાવવું - પોતાનું નામ લીલાવતી રાખવું – નૃત્ય - સંગીતના કાર્યક્રમો – રાજાનું આવવું - લીલાવતીની યુક્તિ – મોહજાળમાં ફસાવવા પોતે પરદેશી નર્તકીનો દેખાવ – રાજા આસક્ત જે બોલે તે લીલાવતી દિવસે પોતાના પિતાને ચોપડામાં લખાવે - રાજા રાત્રે આવે - એક વખત જાણીબૂઝીને તે મોજડી મૂકીને અંદર ગઈ - રાજાને ખ્યાલ આવવો - જાણ કરી - લીલાવતીએ પગ દુખવાનું બહાનું કર્યું - રાજા દ્વારા મોજડી ઉપાડી લાવવી અને પગ પણ દબાવી દેવા – બીજા દિવસે લીલાવતીનું નૃત્ય માટે ન જવું - રાજાનો પ્રશ્ન - પ્રધાનનું જૂઠું કહેવું કે પરદેશી નૃત્યાંગના હતી - જતી રહી – પણ રાજા દ્વારા પુત્ર પ્રાપ્તિ - લીલાવતીનું પ્રધાનની પુત્રી ભુનવવાનંદા) રાજાને ખબર ન પડે તેમ પિતાને ઘેર રહેવું - છેવટે પુત્ર અને ભુનવવાનંદાને લઈ પ્રધાનનું રાજા પાસે જવું – “આ તમારી પત્ની અને પુત્ર” – રાજાની ના - ચોપડામાં લખેલું વંચાવવું - રાજાનો ખેદ - સાચી સમજ - શીલભંગનું પરિણામ - અંતે સન્માર્ગ - દીક્ષાગ્રહણ.
આ રીતે પ્રસ્તુત કથામાં સુડા-સુડીના દૃષ્ટાંત અને રૂપક પ્રયોજન દ્વારા કવિ શ્રી જયકીર્તિસૂરિ શીલપાલન ન કરવાનાં પરિણામો સૂચિત કરે છે.
