________________
તા. ૧૬-૧-૧૯૩૮.
જૈન યુગ.
= નાંધ અને ચર્ચા =- વિહારના ફાયદા
કરાંચી જેવા દૂર પ્રદેશમાં વિચરી, આમિલ સરખી માંસાગુરૂમંદિરો
હારી કામમાં અહિંસાને સંદેશ ફેલાવનાર, સારી પહેલીવાલ જૈન ધર્મમાં દેવ પછી ગુરૂનું સ્થાન આવે છે અને અવશ્ય જાતિમાં પુનઃ જૈનધર્મના બી રેપનાર, અને બંગાળની તે પૂજનીક છે પણ તેથી દેવમદિરે માફક જુદા જુદા સરાક જાતિને વર્ષોથી ભુલી ગયેલ પૂર્વજોના પ્રાચીન ધર્મનું ગુરમંદિરે ઉભા કરવાની જરૂર નથીજ, ચાલુ કાળ તરફ મીંટ નવેસરથી પાન કરાવનાર એ મુનિરાજે આપ સર્વને અમારા માંડતાં, જેનેની ધટતી જતી સંખ્યા પ્રતિ ધ્યાન આપતાં, અને હાર્દિક ધન્યવાદ છે. સાચા હદયના વંદન છે, આપે જે રાક યુવાન વર્ગની સંખ્યા દેશમાંથી એકાદા મુખ્ય શહેરમાં ધમ- સ્વીકાર્યો છે, એ સાધુ સંસ્થાને પ્રેમ આપે તેવે છે એટલું જ ડાઈ જતી ' તેમજ એમાંના કેટલાક ભાગની ચળવિચળ મને નહિં પણ દેશ-કાળ જોતાં અતિ જરૂરી છે, કેટલાક બંધુઓ વૃત્તિ નિરખતાં વિના સંકોચે કહેવું પડશે કે નવા દેવમંદિરો વાતવાતમાં આખીયે સાધુ સંસ્થાને નિદે છે, તેને ઉપરોક્ત ઉભા કરવા એ ૫ણુ અપ્રસ્તુત છે. જે અલિશાન દેવા કાર્યો તરફ દ્રષ્ટિપાત કરશે તે જણૂાણે કે એમ કરવામાં પિતે આજે ઉભા છે અને સંખ્યબંધ છનીબો મજુર છે એની કેવી ગંભીર ભૂલ કરે છે. અલબત ઉજળું એટલું દુધ નજ બરાબર સાર સંભાળ થાય તે તરફ પ્રથમ લકુલ દેવાની હોય તેમ પીળું એટલું સુવર્ણ ૫ણું નજ લેખાય ! છતાં, માત્ર અગત્ય છે. એ સારૂ શ્રદ્ધાસંપન્ન પૂજકે પેદા કરવાની ખાસ ભેળના કારણે દુધ કે સુવર્ણ જેવા પદાર્થો પર ટીકાના બાણ આવશ્યકતા છે. એ ઉપરાંત જી -શીર્ણ થતાં અને ગતકાલિન છેડવા એમાં વ્યવહારૂ બુદ્ધિનું દિવાળુ જ છે. સાધુ સંસ્થામાં ગૌરવની કીર્તિગાથા ઉચ્ચારતાં, કળાના અનુપમ ધામ સમા ઘઉંમાં કાંકરા હોય તેવા વર્ગ છે પણ તેટલાજ કારણે આખી દેવાલયના જીર્ણોદ્ધારની જરૂર છે એ વડેજ જૈનધર્મની સંસ્થા પ્રત્યે કાદવ ન જ ઉરડાય. વિહારના ઉપર મુજબ પ્રાચીનતા પુરવાર કરી શકાય. એની હાયથી જ ગતકાળના સુંદર પરિણામે નિરખી કેવળ ગુજરાતનેજ ધર્મક્ષેત્ર માની ઇતિહાસના આંકડા જોડી શકાય. આ પરિસ્થિતિ નજર સામે બેઠેલા મુનિરાજે આંખ ઉઘાડશે અને પ્રભુશ્રી મહાવીર દેવના ડાકીયા કરતી હોય ! એને સફળતાથી પહોંચી વળવાની ગુરુચ અણુમૂલા સદેશને વિશ્વભરમાં અતિ મહાન અને અતિ અગન ઉકળતી હોય ! ત્યાં ગુરૂઓના નામે જુદા મંદિર ખડા ત્વના ગણાતા “અહિંસા ” ના પયગામને ભારતવર્ષના અન્ય કરવા એ બિલકુલ મુનાસીબ નથી એ પ્રત્તિ પર હવે કાપ પ્રાંતમાં પહોંચાડને માટે કેવું વિશાલ સ્થાન છે એ અવમુકવો ધટે છે. જ્યાં દેવ માટે પૂજા નથી જતાં ત્યાં ગુરૂ ધારશે અને તરત જ ગુજરાતની મર્યાદા બહાર નિકળી પડશે માટે ક્યાંથી મેળવવા ? આ તકે ખંભાતમાં આચાર્ય શ્રી તે સાધુતાની સાચી સુગંધ પ્રસરતાં વિલંબ નહીં જ થાય. વિજયવશ્રભ સુરિએ ફેરવેલ દિશા તરફ ધ્યાન ખેંચીએ છીએ. ગુજરાતને આજે જે વસ ટ ભારે પડવા લાગે છે અને જેનું માંડવીની પાછળનું દેરાસર સમિપ નાનકડી દેરીમાં શ્રીમદ અજીર્ણ થવા માંડ્યું છે, તે આખેઆપ ઓછું થઈ જશે. આત્મારામજી મહારાજની અને તેઓશ્રીને વંદન કરતી શ્રી ત્યાગ છ જૈન-જૈનેતર જનેતામાં અકારે ન લાગતા પ્રતિ
વિજયે તેમ પોતાની મુનિ વેજમાં પ્રતિતિએ મકાવી: તે કાસ પશે લખા. પૂજનવિધિ બંધ કરી છે તેમ અન્ય કરે તે ઇષ્ટ છે. ફટ, મુનિરાજ ! વિચરે, મદ્રાસ, મેવાડ અને ઉત્તર હિંદ તથા મૂર્તિ બાવલા સર્જનના આ યુગમાં સદંતર એ પ્રવૃત્તિથી
પંજાબ આદિ પ્રદેશે આપની માર્ગ પ્રતિક્ષા કરી રહ્યાં છે. હાથ ઉઠાવવાનું કહેવું કિંવા એ માર્ગે દોરવું અશક્ય ધારી શ્રી કેશરીયાજીને સળગતે પ્રશ્નઉક્ત સુચના ઈષ્ટ માની છે.
શ્રી કેશરીયાજી તીર્થના વહીવટ સંબંધીને સળગતા પ્રશ્નસેવાના સન્માન–
જે એક સમયે કેટલાક ખાસ સવાલમાં એક હતા એટલુંજ
નહિં પણ જેને સારૂ આપણી કોન્ફરન્સ ખાસ અધિવેશન ગાંધી યુગમાં સાચા સેવકની પિછાન જલ્દી થાય છે.
જ મેળવ્યું હતું - પુનઃ તાજો કરવાની જરૂર છે. કમીશનની દિવસનુદિવસ જનતા એ શકિત હસ્તગત કરવામાં પાવરધી
લંબાણ હકીકત સાંભળ્યા બાદ મહારાણાસાહેબ તરફથી હજુ બને છે. લક્ષ્મીના બળે કે પ્રજ્ઞતાના પ્રવચને નેતા બની જવાને સુધી કંઇ પણ નિર્ણય બહાર આવ્યું નથી. વળી અજાયબી યુગ આથમી રહ્યો છે એક કાળ એ હતો કે મુંબઈની પ્રાંતિક ભર્યું તે એ છે કે એક કાળે એ અર્થે અનશન સુધી જનાર કેસ સમિતિમાં કેવલ ડીગ્રીધરે કે વકીલ ડોકટરાજ દેખાતા. પૂજય શ્રી શનિવિજય સુરિ પણ એ પરવે માન છે. મિત્ર પણ સેવાના મૂવે એ સ્થાનના દ્વાર ઉન પકવી વિહુશી અને મિત્ર લેખકની દ્રષ્ટિ દોરાયેલ છાપામાં આવતાં ચિત્રોમાંથી મધ્યમ કક્ષાની વ્યકિતએ સારૂ ખાલી દીધા છે. શ્રીયુત મણિભાઈ
તાર ખાના દાથા છે. ચીકન મણિભાઈ સહુજ તારવી શકાય તેમ છે કે પ્રમાદમાં રહી જૈન સમાજ જેમલ શેઠ જેવા મુખમ કક્ષાના મંધુની પુનઃ એકવાર પ્રાંતિક કઈ કક્ષાએ ઉતરી ૫ગે છે. જે તીર્થની હુકમત સંબંધમાં સમિતિના સભ્ય તરીકે, “સી” ની રસાકસી ભરી હરિફાઈમાં હુજુ આપણી ચક્ષુ ચ નુ રીતિ અનુસાર મીત્રાયેલી ત્રીજે નંબર વરણી થઈ છે એ પરથી તેમના સેવાભાવી રહેશે અને સમાજ ના કેવળ મૃતકની શાંતિના ચાલક પણાની પ્રતિતી થાય છે. સ્ટેન્ડીંગ કમિટિના સભ્ય તરિકેની, અને તે વિના સંકોચે કહી દેવું ૫ડશે કે-પવિત્ર તીર્થ અને સ્વયંસેવક મંડળના પ્રમુખ તરીકેની તેમની સેવાઓ જેમ આપણે ગુમાવી બેસીશું અને રામકાર ઉપાધ્યાયજી મહારાજ સમાજમાં નણીતી છે. રોસેવક તરિકેની પ્રગતિમાં અપ્રગામી શ્રી વિનયવિજયજીના શબ્દબનતાં એ બંને અમારા ધન્યવાદ છે, એથી સેવાની તમન્ના ‘ લગન વેળા ગઈ ઉંઘમાં પછી પસ્તા થાય '— અન્ય બંધુઓમાં પ્રગટે એજ ભાવના.
- આપણા માટે તે ખર પડશે જ,
