________________
प्रथमाष्टक..
麵
मोहन जाव तो प्रथम कही गएला बो, अने तेम कर्याथी तेमने ( महादेवने ) वीतरागपणुं तथा सर्वज्ञपणुं तो खुल्लुं जाइ आवे छे; ( केम के, वीतरागपणानुं तथा सर्वज्ञपणानुं ते स्वरूप बे; ) तो वली फरीने वीतरागपणुं छाने सर्वज्ञपणुं ांगीकार करवानी शी जरूर दती ?
हवे ते वादिने हे के, जेम ते महादेवने रागादिक नथी, तेथीज ते " वीतराग " तथा " सर्वज्ञ" पण बे; एवी रीते हेतुफलनां जावें करीने, जेम " मेलनो नाश थवाथी पीला रंगना प्रकर्षवालुं सोनुं ” इत्यादि न्यायें करीने प्रस्तुत महादेवनो गुणातिशय कहेलो बे; माटे तेमां ( पुनरुक्तिनो ) दोष नथी; केम के, मोटा पुरुषो वाक्यमां एवी रीतना न्यायनो आश्रय करता देखाएला बे. अथवा केटलाको ( अन्य दर्शनी ) वैराग्य तथा ज्ञान दिने प्रकृतिनां जावो माने बे; अने ते जावो कैवल्यअवस्थामा प्रकृतिनो नाश थवाथी, दूर थाय बे; माटे तेर्जना मतने दूषित करवामाटे ( उडाववा माटे ) पण ते ( सर्वज्ञ आदिक ) विशेषणो निर्दोष बे. ते कदे ने के, ज्ञानाने वैराग्य आदिक चैतन्यनां स्वभावो बे; अने चैतन्य तो आत्मानुं स्वरूप बे; केम के " चैतन्यं पुरुषस्य स्वरूपं " ( चैतन्य ने ते श्रात्मानुं स्वरूप बे.) एम कहेतुं बे; माटे एवी रीते चैतन्य ज्यारे आत्मानुं स्वरूप अयुं, त्यारे ते ज्ञान ने वैराग्य श्रादिक ( कैवल्य वस्थामां पण ) शी रीते नाश थाय ?
वली बीजा श्राचार्यो उपरना ( मूल श्लोको माटे ) नीचे प्रमाणे पण कडे बे.
८८
यस्य संक्लेशजननो " इत्यादि मूलना प्रथमना बन्ने श्लोको अरिहंत प्रजुनी बस्थ अवस्थाने श्रीने करेला बे; एम तेनुं व्याख्यान करे बे; केम के, " क्लेशने उत्पन्न नहीं करनारो " इत्यादि जे रागादिकनां विशेषणो कहेलां बे, तेज तेज व
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
