________________
नवमाष्टक.
१०७ एलुं ते ज्ञान ; वली ते ज्ञान सदनुबंधी शी रीते ? ते कहे जे के, ते ज्ञान प्रायें करीने वैराग्य केतां उत्तम नावनानुं निमित्त ने. कडं वे के, बालधूलिगृहक्रीडा, तुल्यास्यांभाति धीमताम् ॥ तमोग्रंथिविभेदेन, भवचेष्टाखिलैव हि ॥१॥
अर्थ- अज्ञानरूपी ग्रंथीना नेदथी बुद्धिमानोने आ जवनी सघली चेष्टा, वैराग्य नावना होते बते, बालके करेला धूलीना घरनी रमत सरखी ( विनश्वर) लागे बे. __ अहीं प्रायें करीने वैराग्यनुं जे कारण का, तेनी मतलब ए के, राज्यादिक मेलववामां तत्पर श्रएला एवा जरतादिकनी पेठे, कषायनो उदय विशेष होते बते ते ज्ञान वैराग्यनुं कारण न पण थाय, ते जणाववा माटे कडं. हवे त्रीजु जे “तत्वसंवेदन" ज्ञान तेना प्रतिपादन माटे कहे . स्वस्थवृत्तेःप्रशांतस्य, तक्षेयत्वादिनिश्चयम् ॥ तत्वसंवेदनं सम्यक्, यथाशक्तिफलप्रदम् ॥६॥
अर्थ- स्वस्थ वृत्तिवाला, तथा शांत एवा पुरुषने, वस्तुना हेयपणा आदिकमां निश्चयवालुं “ तत्वसंवेदन" ज्ञान थाय बे. अने ते सारी रीते यथाशक्ति फलने देनारंबे.
टीकानो जावार्थ- आकुलता रहित बे, वचन अने, कायाना व्यापारनुं वर्तवापणुं जेनु, तथा रागष आदिना उपशमवाला, एवा माणसने “ तत्वसंवेदन" ज्ञान थाय ने. हवे ते ज्ञान के? तो के, ज्ञेय वस्तुतत्वना हेयपणा, उपादेयपणा, अने उपेक्षणीयपणानो ने निश्चय जेमां एवं ते के एवं ते “ तत्वसंवेदन" ज्ञान सम्यक् प्रकारे, पुरुषने, संघयण आदिकना सामर्थ्यने अनुसारे, विरतिरूपी अनंतरफल, तथा परंपरायें मोक्फलने देना बे.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
