________________
एकादशमाष्टक.
११७
न याय, तथा जेथी योगोने पण हानि न पहोंचे एवो ते तप करवो. तेथी कोइ पण रीते तपने दुःखरूपपणुं घटी शकतुंज नथी; अने तेथे तेने युक्तिपतुं पण घटी शकतुं नथी.
वादी शंका करे के, देहने पीडा करवायें करीने न शनादिक तपनुं दुःखरूपपणुं तो साक्षात अनुभवाय बे, बता तेने दुःखरूपपणुं न घटी शके, एम केम कहेवाय ? तेने माटे हवे ते कहे .
या पिचानशनादिभ्यः, कापीडामनाक्क्कचित् ॥ व्याधिक्रियासमासापि, नेष्टसिद्ध्यात्र बाधनी ॥६॥ अर्थ - अनशन यदि तपथी जे कोइ वखते जरा शरीरने पीडा थाय बे, ते पण रोगना उपाय सरखी बे ने वांबित अर्थ साधवाथ ते बाधा करनारी नथी.
टीकानो जावार्थ-उपर कहेला न्यायथी तो अनशन आदिक तपथी देहने पीडा श्रतीज नथी; पण वली कदाच अनशन, उपवास, उनोदरी श्रादिक तपथी, कोइकज देश कालने विषे जे स्वरूप देहपीडा थाय बे, ( मननी पीडा नहीं.) पण ते म नने दुःख पनारी नथी. शामाटे के, ते वांबित अर्थ साधवावाली बे; वली तेवी कायपीडाने सिद्धांतमां रोगना उपाय सरखी कहेली, अर्थात् जेम रोगना उपायमां थोडी देहने पीडा थाय छे, तो पण तेथी जेम आरोग्यता प्राप्त थाय बे, तेम तपथी पण जरा देहपीडा कदाच थाय, तो पण ते जावथी बाधा करनारी नथी.
वन सिद्धिमां शरीरपीडानां पण अपणाने दृष्टांती देखाडता थका कहे बे.
दृष्टा चेष्टार्थसंसिद्ध, कायपीडा ह्यडुःखदा ॥ रत्नादिवणिगादीनां तद्वदत्रापि जाव्यताम् ॥ ७ ॥
Jain Educationa International
"
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
