________________
त्रिंशतितमाष्टक.
१एए जाणी खेवू; केम के, ते सम्यक्त्वविनानुं ज्ञान पण अज्ञानज ; तथा तप एटले जुना कर्मरूपी कचराने शोधनार एवं अनशनादिक तप; तथा चारित्र एटले नवा कर्मरूपी रजने निवारण करनारूं संयम; ते त्रणे होते ते आत्मानी शुद्धि थाय ने ते शुद्धि केवी ? तो के घातिकर्मरूपी मेलने शुद्ध करनारी जाणवी. अने तेथी करीने आत्माने केवलज्ञाननी प्राप्ति थाय . हवे ते केवलज्ञान के ? ते कहे . स्वरूपमात्मनोह्येतत्, किंत्वना दिमलावृतम् ॥ जात्यरत्नांशुवत्तस्य, क्षयात्स्यात्तमुपायतः ॥३॥ अर्थ- ए केवलज्ञान खरेखर आत्मानुं स्वरूप जे; पण ते अनादिकालना ज्ञानावरणादिक कर्मरूपी मेलथी आबादित थएटुं जे; पण उत्तम रत्ननां किरणोनी पेठे, तेनो कर्मरूपी मेल निकली जवाथी, तथा सामायिकना अन्यासरूप तेना उपायथी, ते केवलज्ञान प्रगट थाय . टीकानो लावार्थ- (उपरना श्लोकना अर्थने मलतोज .)
अहीं कोईशंका करेके, अरूपपणामां पण आ केवलज्ञान, लोकालोकने प्रकाश करनारे केम कहेवाय ? तेने माटे हवे तेने कहे जे.
श्रात्मनस्तत्स्वन्नावत्वा, बोकालोकप्रकाशकम् ॥ श्रतएवतफुत्पत्ति, समयेऽपि यथोदितम् ॥४॥
अर्थ- आत्मानुं ते स्वनावपणुं होवाथी, ते ज्ञान लोकालोकने प्रकाश करनारूं; अने तेथीज उत्पत्ति वखते पण, ते सर्व वस्तुऊने एकीहारे प्रकाश करनारूं बे. टीकानो नावार्थ- (उपरना श्लोकना अर्थने मखतोज बे.)
श्रात्मस्थमात्मधर्मत्वा, संवित्त्या चैव मिष्यते ॥ , गमनादेरयोगेन, नान्यथा तत्त्वमस्य तु॥४॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org